Perspectief 2020-48

4 Perspectief daarbij een uitgebreide uitleg. De vier geestelijke treden van de lectio divina komen daarbij aan de orde. In Deel II plaatst hij een en ander in het bredere kader van de aloude monastieke traditie, en in Deel III kijkt hij naar wat de Bijbel en de praktijk van de lectio divina kan betekenen voor ons nu. Van Leijsen noemt het een prettig geschreven boek. Het laatste artikel gaat over een onderwerp dat niet direct theologie is, maar wat wel dicht bij theologie ligt en door iemand is geschreven die ook theoloog is. Kateryna Biletska maakt een vergelijking van de steun die familieleden van een ongeneeslijk zieke ontvan- gen binnen de context van palliatieve zorg in het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Oekraïne. Biletska begint met de Groot-Brittannië. Groot-Brittannië is een soort maatstaf op het gebied van palliatieve zorg. Ze somt daarbij op wat er aan instellingen voor pallia- tieve zorg voorhanden is in Groot-Brittannië. Ondanks het hoge aantal van dat soort instellingen zijn er familieleden en vrienden betrokken bij de palliatieve zorg. 81% van de kosten van de gezondheidzorg worden betaald door de regering. In het geval van onge- neeslijke ziekte kan niet alleen de patiënt financiële ondersteuning krijgen, maar ook familieleden die zorgdragen. Op allerlei manieren worden ze ondersteund, b.v. met de mogelijkheid vrij van hun werk te nemen. De familieleden van ongeneeslijk zieken kunnen hulp vragen van allerlei hulporganisaties. Het tweede land dat Biletska noemt, is Nederland. In Nederland is de palliatieve zorg een integraal onderdeel van de reguliere gezondheidzorg. De inzet van vrijwilligers en familie- leden is betekenisvol in de Nederlandse gezondheidzorg. De vrijwilligers nemen werk uit handen van de familieleden en zijn deze ook emotioneel tot steun. Het merendeel van de palliatieve zorg wordt betaald door de medische basisverzekering. Daarom veroorzaakt de zorg voor de ongeneeslijk zieke doorgaans geen financiële problemen voor de familiele- den. In Oekraïne, het derde land, is de palliatieve zorg in ontwikkeling. Deze staat nog in de kinderschoenen, ondanks het feit dat de Oekraïense cultuur een lange traditie heeft van zorg voor stervende mensen. Vanwege het gebrek aan instellingen waar palliatieve zorg wordt geboden, sterven de meeste ongeneeslijk zieken thuis. Dit plaatst een extra last op de schouders van hun familieleden. Vaak was voor de komst van een ongeneeslijk zieke