Perspectief 2020-48

2020-48 Gaan waar geen wegen zijn 27 en van LGBTQ minderheden in relatie tot kerkelijk ambt en eucharistie. Op deze politiek zeer beladen punten is de rooms-katholieke positie nog niet zover ontwikkeld als ik per- soonlijk graag zou zien en voor mogelijk houd. Het is echter noodzakelijk dat de rooms- katholieke kerk als wereldomvattende kerkgemeenschap zelf de regie behoudt over de wijze waarop ontwikkelingen op dit gebied kunnen plaatsvinden. Deze raken immers aan onderdelen van de fundamentele moraaltheologie die voor de rooms-katholieke kerk fei- telijk onmisbaar zijn, en die overigens ook voor het goede functioneren van democratische samenlevingen van wezenlijk belang zijn. 16 De rooms-katholieke kerk zal dit soort overtui- gingen zeker niet onder druk aanpassen. Het is ongetwijfeld waar dat de rooms-katholieke kerk is tekortgeschoten in de commu- nicatie van de werkelijke moeilijkheden op dit gebied, en zich soms ongevoelig toont voor het werkelijk evangelisch geïnspireerde streven naar inclusiviteit en gelijkberechtiging voor kwetsbare groepen. (Om van dieperliggende problemen maar niet te spreken). Toch moet naar mijn overtuiging de bestaande rooms-katholieke leer, ook wanneer deze on- bevredigend en inadequaat verwoord is, als referentiepunt voorlopig overeind blijven staan. Vormen van uitsluiting mogen dan maatschappelijk gezien onverdedigbaar zijn in het Nederland van 2020 en ver daarbuiten, maar het is toch niet zonder reden dat de katholieke kerk als gemeenschap vasthoudt aan schijnbaar onverdedigbare en onbijbelse posities. Deze afweging heeft uiteraard consequenties. Wanneer protestantse (of ook katholieke) christenen er werkelijk van overtuigd zijn dat de dominante rooms-katholieke opvattingen op moreel-ethisch gebied verkeerd en verwerpelijk zijn, en hen ook niets van enige waarde te zeggen hebben, dan lijkt mij de enige mogelijke keuze om de kerkelijke verdeeldheid op dit vlak in stand te houden en af te zien van gezamenlijke eucharistievieringen. Als echter de bereidheid bestaat om in een vorm van gezamenlijkheid uit te zoeken welke overwegingen en overtuigingen de rooms-katholieke kerk tot haar huidige maatschappe- lijke en intellectuele isolement hebben gedreven, en de protestantse kerken tot conformiteit aan de dominante cultuur (op dit punt althans), dan is het wellicht mogelijk de verdeeldheid tussen de kerken hanteerbaar en zelfs productief te maken.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=