Perspectief 2020-48

20 Drs. Matthijs Kronemeijer Perspectief Concreet was Gemeinsam am Tisch des Herrn voor mij aanleiding om de ervaringen die mijn vrouw en ik in de jaren 2006-2014 opdeden opnieuw onder de loep te nemen. Wij waren in deze periode nauw betrokken bij de oecumenische gemeenschap Oudezijds 100 in Amsterdam, waarover ik eerder schreef in Perspectief . 3 In dit essay ga ik nader in op een bepaalde spanning rond de eucharistische praktijk die wij in de gemeenschap meemaak- ten. 4 Deze spanning was soms pijnlijk maar kan nu hopelijk vruchtbaar worden gemaakt. Door analyse van onze ervaringen hoop ik aannemelijk te maken dat er concrete moge- lijkheden zijn voor verruiming van de toelating tot de eucharistie, in de richting die Gemeinsam am Tisch des Herrn voorstaat. Tegelijkertijd beargumenteer ik echter ook dat meer terughoudende rooms-katholieke én gereformeerde praktijken grotere waardering verdienen dan meestal het geval is. 2 Oecumenisch huwelijk en oecumenische leefgemeenschap Mijn vrouw Brenda Heyink woonde op Oudezijds 100 van 2006 tot 2010 en wij woonden er samen als getrouwd stel van 2011 tot 2014. De gemeenschap Oudezijds 100 omvatte in de periode 2011-2014 ongeveer 75 mensen die woonden in ongeveer tien huizen op de Amsterdamse Wallen. De gemeenschap beschikt over een eigen kapel voor ochtend- en avondgebed. Op de dinsdagavonden werd daar eucharistie of "hoogdienst" gevierd, waarin predikanten en priesters van bevriende kerkgemeenschappen voorgingen, of in- dien beschikbaar voorgangers uit Oudezijds 100 zelf (echter nooit lekenvoorgangers). In 2015 schreef ik daarover: De hoogdiensten, waarbij zelden mensen van buiten Oudezijds 100 aanwezig zijn en iedereen redelijk tot goed doordrongen is van de diepe betekenis van de eucharistie, behoren zeker tot de momenten waarop de regels van het Oecumenisch Directorium van 1993 – de geldende rooms-katholieke regel- geving – onder druk van de realiteit worden gezet. Desondanks hielden mijn vrouw en ik ons vrij consequent aan de regels van onze eigen kerkgenoot- schappen, de rooms-katholieke kerk en de Christian Reformed Church of North America. Dat betekende dat wij alleen bij hoge uitzondering en onder bijzondere omstandigheden brood en wijn ontvingen als een voorganger van een andere kerk voorging. 5