Perspectief 2020-47

2020-47 Synodaliteit in het leven en de zending van de Kerk 63 Dit ‘ impliceert het aandachtig en moedig luisteren naar de “onuitsprekelijke verzuchtingen van de Geest” (vgl. Rom 8,26) die zich een we g banen in de expliciete of zelfs stille schreeuw van het volk van God: “Lui ster naar God, totdat u met Hem de schreeuw om hulp van het volk hoort; luister naar het volk, totdat u daarin de wil inademt waartoe God ons roept.”’ 21 (SynLZKerk 114) 6. Oecumenische dimensie Aan het einde van het document vinden we nog een uitdrukkelijke verwijzing naar het verband tussen synodaliteit en de oecumenische weg, met name wanneer het gaat ‘om de convergentie in de notie van de Kerk als koinonia, die zich in iedere lokale Kerk en in haar relatie met andere Kerken verwerkelijkt door middel van specifieke synodale structuren en processen. In de dialoog tussen de katho- lieke Kerk en de orthodoxe Kerk bevestigt het recente Document van Chieti dat de kerkelijke communio, die haar wortels heeft in de Allerheiligste Drie- eenheid, 22 in het eerste millennium in het Oosten en in het We sten “structuren van synodaliteit” heeft ontwikkeld, “die onlosmakelijk verbonden zijn met het primaatschap” 23 , waarvan de theologische en kerkrechtelijk e erfenis “het noodzakelijk referentiepunt vormt (....) om de wonde van haar verdeeldheid aan het begin van het derde millennium te helen.” 24 Het document van de Commissie voor geloof en kerkorde van de Wereldraad van Kerken ‘ De Kerk. Naar een gemeenschappe lijke visie’ benadrukt dat “onder de leiding van de Heilige Geest heel de Kerk synodaal/conciliair is op alle niveaus van haar leven: lokaal, regionaal en universeel. Haar synodaliteit en conciliariteit weerspiege- len het mysterie van het drie-ene leven van God en de structuren van de Kerk brengen deze eigenschap op zo’n manier tot uitdrukking dat zij het leven van de gemeente als communio realiseren.”’ 25 (SynLZKerk 116) 7. Tot slot enkele persoonlijke bedenkingen Wanneer ik naar de praktijk kijk in onze Vlaamse katholieke Kerk, meen ik te mogen zeg- gen dat het elan van Vaticanum II veel leken bewust maakte van hun verantwoordelijkheid.