Perspectief 2020-47

6 Dr. p. Amfilochius Miltos Perspectief van de synodaliteit. Een gemeenschappelijke reflectie, die rekening houdt met de manier waarop de Kerk bestuurd werd in de eerste eeuwen, vóór de breuk tussen het Oosten en het Westen, zal ten gepasten tijde vruchtbaar zijn. 3 Ook in zijn eerste apostolische exhortatie Evangelii Gaudium (nr. 246), benadrukte de paus hoe belangrijk de valorisatie van de collegialiteit is met betrekking tot de orthodoxen: Als we echt geloven in de vrije en overvloedige werking van de H. Geest, kun- nen we veel van elkaar leren! Het is niet alleen een kwestie dat we veel van elkaar kunnen opsteken om elkaar beter te kennen, maar ook om beter te vat- ten wat de Geest bij hen heeft uitgezaaid als een gave ook voor ons. Gewoon bij wijze van voorbeeld, in de dialoog met de orthodoxe broeders krijgen wij katholieken de mogelijkheid om iets meer te leren over de betekenis van de bisschoppelijke collegialiteit en over hun ervaring met de synodaliteit. Vanuit een uitwisseling over wat ons geschonken is, kan de Geest ons steeds meer leiden naar wat waar en goed is. In zijn opmerkelijke toespraak ter gelegenheid van de herdenking van de 50 ste verjaardag van de bisschoppensynode, heeft Paus Franciscus opnieuw bevestigd dat hij de synodale weg wil vernieuwen in heel de Kerk, ook met betrekking tot de primaatschap van Petrus. 4 Het is in die tekst dat wij enkele uitspraken terugvinden uit het hoger vernoemde docu- ment van de Internationale theologische Commissie. Volgens de paus is de synodaliteit een wezenlijke dimensie van de Kerk en “is de weg van de synodaliteit, de weg die God van ons verwacht in het derde millennium”. Verwijzend naar de band die heilige Jan Chry- sostomos legt tussen synode en Kerk, 5 onderlijnt de paus dat ‘wat de Heer ons vraagt, nu reeds ten volle vervat ligt in het woord ‘Synode’. Samen op weg – leken, pastores, de bisschop van Rome- is gemakkelijk te zeggen, maar niet zo gemakkelijk in praktijk te bren- gen.” Laten we deze laatste zin van de paus niet vergeten. Het is trouwens ook een kairos voor de orthodoxe Kerk, dikwijls omschreven als de Kerk van de zeven (oude) concilies. 6 Drie jaar geleden, in juni 2016, vond op Kreta het Heilig en Groot Orthodox Concilie plaats. In dit lang voorbereide historische gebeuren 7 heeft de Orthodoxie, niet zonder problemen, 8 haar synodale werking op mondiale schaal getoond. De bisschoppelijke synodaliteit, die het bestuur van de zogenaamde ‘autokephale’ 9 Kerken