Perspectief 2020-47

2020-47 De Church of England en synodes 51 historisch is het duidelijk dat het gezagsmodel van de Church of England gebaseerd is op het overwegend door ‘leken’ gevoerde veto van het parlement en , later, op het House of Laity van de Algemene Synode eerder dan op het gezag van het historische episcopaat. 28 Een theologische verantwoording berust in de gedeelde doop en daar lijkt dringend be- hoefte aan te zijn voor de toekomst van de Anglicaanse Gemeenschap, nu deze zich van een losse federatie verenigd of niet rond een vaag ‘ histor isch episcopaat’ ontwikkelt tot een synodale en representatieve Kerk. 8. Conclusie Uit deze discussie komt een theologie van synodaliteit naar voren die deze situeert in een politieke theologie van geïnstitutionaliseerd conflict die zijn oorsprong vindt in het kerk- verstaan van Augustinus van Hippo. De Algemene Synode van de Church of England is net als andere synodes een politiek orgaan dat ingesteld is om de verdeeldheid en conflicten te dragen die inherent zijn aan de menselijke conditie, en niet een of ander ingebeeld sub- trinitair ‘liefdesfeest’ dat gericht is op het bouwen van consensus of het ui tdrukken van de Anglicaanse ‘omvattendheid’. 29 Als we een theologisch gegrond mechanisme van geïnsti- tutionaliseerd conflict hebben, dat representatief is voor de gehele Kerk, dan is het alleen dat orgaan waar we onze besluitvorming aan toe zouden moeten vertrouwen. De bis- schoppen hebben – net als een uitvoerende Regering – een eerbiedige plaats in het proces, maar zij moeten hun respect en hun vertrouwen winnen door middel van samen- werking met en betrokkenheid bij het vertegenwoordigend orgaan. Autocratie, ook al berust dit op goddelijk gezag, is geen goede manier om vrienden te maken en mensen te beïnvloeden, in het bijzonder wanneer zij diegenen zijn die hun deel betalen. Synodes mogen dan niet ideaal zijn, maar dat is wel waar de Church of England, en vrijwel alle andere kerken van de Anglicaanse Gemeenschap, voor hebben gekozen om met hun con- flicten om te gaan. De bisschoppen hebben een constitutionele rol en een vetorecht, maar net als de Britse regering moeten zij de kunst van het vertrouwen en de politiek van het compromis aanleren, en ook moeten zij de kunst van publieke onenigheid leren, liever dan een opgedrongen collegialiteit waarvan weinigen in de andere twee Houses ooit zullen geloven dat dit veel meer is dan een poging om tegen elke prijs conflict te voorkomen. Misschien heeft de Kerk juist meer angst voor conflict dan zij eigenlijk zou moeten hebben.