Perspectief 2020-47

2020-47 5 Synodaliteit: leitmotiv of een kerkelijke manier van zijn? Dr. p. Amfilochius Miltos 1. Een oecumenische Kairós Het is ongetwijfeld de verdienste van het huidige pontificaat dat het begrip synodaliteit vandaag gepopulariseerd heeft en de theologische reflectie erover op gang heeft gebracht. 1 In maart 2018 heeft de Internationale Theologische Commissie van de H. Stoel een document gepubliceerd onder de tite l ‘De synodaliteit in het leven en de zending van de Kerk’, waarin sprake is van een kairos van de synodaliteit. Dat is ongetwijfeld waar zowel voor de Katholieke Kerk als voor de oecumene. Inderdaad, het pontificaat van paus Franciscus is een echt ‘kai- ros - moment’ voor de kwestie van de synodaliteit, een geprivilegieerd moment en een Godsgeschenk. Franciscus heeft onverwachts de synoda- liteit op de pastorale en theologische agenda geplaatst, met ongekende gevolgen, niet alleen voor de Katholieke Kerk, maar ook voor de relaties met de andere Kerken. Vanaf het begin van zijn pontificaat heeft de paus zich herhaaldelijk uitgesproken voor een minder gecentraliseerde Kerk en voor de valorisatie van de synodaliteit en de collegialiteit. Colle- gialiteit en synodaliteit zijn begrippen die geregeld terugkomen in de toespraken en ideeën 2 van Paus Franciscus en die voor hem zeer belangrijk zijn in de dialoog met de orthodoxen: Wij dienen samen op weg te gaan: personen, bisschoppen, de paus. De syno- daliteit dient te gebeuren op verschillende niveaus. Wellicht is het tijd om anders om te gaan met de Synode, want de wijze waarop dit vandaag gebeurt lijkt me erg statisch. Dat zal ook voor de oecumene erg waardevol zijn, meer in het bijzonder met onze orthodoxe broeders. Van hen kunnen we meer leren over de betekenis van de bisschoppelijke collegialiteit en over de geschiedenis

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=