Perspectief 2020-47

46 Prof. Mark D. Chapman Perspectief beter haar identiteit als het lichaam van Christus uitdrukken, maar waarin de Kerk deson- danks een instituut blijft dat bestaat uit mensen in al hun zondige complexiteit. Zij zou heilig kunnen zijn, maar haar heiligheid wordt altijd gecompromitteerd door machtskwes- ties. Vanuit haar lange geschiedenis weten we over de Kerk dat mensen niet altijd met elkaar samen willen leven en soms anderen uit willen sluiten van hun verbond: reeds vanaf Paulus en de Handelingen der Apostelen zit dat erin. Het zou inderdaad eerlijk zijn om te stellen dat conflict in de Kerk eerder norm dan uitzondering is, wat precies de reden is waarom zij overkoepelende structuren en middelen om conflict te institutionaliseren nodig heeft. In de vroegste dagen van de Kerk ontstonden de netwerken van katholiciteit niet omdat iedereen het met elkaar eens was, maar juist om exact het tegenovergestelde. 4. Legitimiteit en autoriteit Al vanaf het begin van de Kerk speelde de machtskwestie een cruciale rol. In toenemende mate werd de authenticiteit en legitimiteit van de traditie gegarandeerd door diegenen wiens ambt autoriteit verleenden, terwijl ze tegelijkertijd tot hun ambt geroepen werden door de lokale kerken en later de lokale machtshebbers: het was al vroeg een gemeen- plaats in de Kerk dat de vox populi samenviel met de vox dei . Wanneer er besluiten genomen werden, was het echter meestal het geval dat de verdeeldheid zich voortzette: concilies en synodes konden hoogstens tijdelijke overeenstemming bereiken. Hetzelfde blijft het geval: synodale besluiten leiden simpelweg tot verdere escalatie van het conflict. Het is onwaarschijnlijk dat synodes instituties zijn om consensus te bouwen; het zijn in- derdaad vaak plekken waar omgangsregels gelden om min of meer effectief met conflict om te gaan. 17 Een synode zal net als een parlement door een mechanisme, of een serie praktijken, gekenmerkt worden die in een indamming van conflict voorzien: de theologie van synodes zal grotendeels de studie van ‘eristologie’ zijn, de theologie van verdeeldheid en de principes die het mensen mogelijk maakt met dergelijke verdeeldheid te leven zon- der in geweld of schisma’s te vervallen. Er is dientengevolge geen noodzaak om zich te verontschuldigen voor het feit dat de Algemene Synode van de Church of England politiek is en een plek van veelvuldig conflict.