Perspectief 2019-46

2019-46 73 Spirituele oecumene als oecumene van hart, hand en hoofd 1 Drs. Christien Crouwel 1. Persoonlijke motivatie voor oecumenische samenwerking Het is alweer dertig jaar geleden dat ik, als kersverse doctoran- dus in de theologie, redacteur werd voor de radiokerkdiensten van IKON en ZVK (Interkerkelijke Omroep Nederland en Zendtijd voor Kerken). In die tijd trok ik het land door om vieringen vanuit verschillende kerken op te nemen en uit te zenden. Dat voerde me het ene moment naar een doopsgezinde gemeente in Fries- land, het andere naar de Bijlmermeer, voor een dienst vanuit de Evangelische Broedergemeente. Ik ervoer dat geloof vele gezich- ten en uitdrukkingsvormen heeft. Eenzelfde ervaring doe ik ook nu weer op, maar dan net even anders. Toen ik dit jaar aantrad als algemeen secretaris van de Raad van Kerken in Nederland, was mijn eerste voornemen om in een grote rondgang door het land kennis te maken met de 18 lidkerken en associés. Ik heb die ronde gepresenteerd als een pelgrimage. Zoals een pelgrim op pad gaat naar heilige plaatsen om deel te hebben aan de spirituele rijkdom van die plek, zo trek ik momenteel in 18 etappes langs de kerken van de Raad vanuit het verlangen iets te ervaren van hun eigen traditie en spiritualiteit. Inmiddels ben ik onder andere te gast geweest bij het korenfestival van onze broeders en zusters van de Syrisch-Orthodoxe kerk, heb ik de chrisma-mis van de Oud-katholieke Kerk en Remembrance Day van de Anglicaanse Kerk bijgewoond en een inloophuis en kleding- winkel van het Leger des Heils bezocht.