Perspectief 2019-46

2019-46 61 De eigen wijsheid van vrouwen Dr. Tanja van Leeuwen Sinds de zomer van 2017 ben ik bezig met een onderzoek naar wat vrouwen beleefd hebben aan deelname aan de (vroegere) vrouw-en-geloofbeweging. Daarvoor heb ik vrouwen in het hele land geïnterviewd, waardoor er een beeld begint te ontstaan van wat voor vrouwen er in die groepen zaten en wat de invloed van deelname aan bijeenkomsten op vrouwen is geweest. Wat opvalt is dat, ook als de groepen duidelijk vanuit een katholieke of pro- testantse achtergrond ontstaan zijn, de deelnemende vrouwen altijd uit verschillende gelovige achtergronden kwamen. Vaak waren de bijeenkomsten vanaf het begin oecumenisch. Ook de vorm van samenkomst is heel divers geweest. Er zijn groepen geweest die ongeveer dertig jaar bestaan hebben, waarin sommige vrouwen bijna al die tijd geparticipeerd hebben. Daarnaast was en is er sprake van losse bijeenkomsten die op gezette tijden georganiseerd werden en worden. Ook daar worden soms nog steeds vrouwen van het eerste uur gesig- naleerd. De vorm van bijeenkomst heeft nagenoeg geen invloed (gehad) op wat vrouwen daar zochten en gevonden hebben. In dit artikel geef ik kort wat eerste bevindingen weer. 1. Spiritualiteit over kerkgrenzen heen Om duidelijk te maken wat vrouwen in de vrouw-en-geloofbeweging zochten en zoeken, sta ik eerst stil bij het begrip spiritualiteit. Daarvoor ga ik uit van een lezing van Peter Nissen over spiritualiteit en spirituele praktijken. Hij geeft daarin de volgende begripsbe- paling: spiritualiteit is het geheel van praktijken waarmee mensen aandacht besteden aan hun persoonlijke omgang met de waarden die een ultieme oriëntatie aan hun leven ge- ven. 1 In de lezing verkent hij vervolgens elk element van zijn begripsbepaling. Praktijken zijn bijvoorbeeld te zien als handelingen en het is de houding waarmee ze verricht worden die maakt dat het een spirituele praktijk kan worden: ‘Iemand kan een mandala inkleuren