Perspectief 2019-46

42 Sofie Jansen Perspectief is zonder het ander moeilijk. Schrijver Jim Forest, die als jongeman zelf betrokken was bij de Catholic Worker, benadrukt in zijn boek over de zaligsprekingen dat de armoede de eerste ‘trede’ is, waarna de rest pas volgt. Hij schrijft: ‘Arm van geest zijn is mijn besef dat ik Gods hulp en genade meer nodig heb dan wat dan ook. […] Armoede van geest is een loslaten van jezelf en van alles dat je opgesloten houdt in jezelf.’ 2 Spirituele en fysieke ontlediging ondersteunen elkaar. Het is moeilijker als daar een grote discrepantie tussen zit. Eenvoudig leven gaat over binnen én buiten. In jezelf en in verhou- ding tot je omgeving. Dat versterkt elkaar. Door het leeg te maken in je hoofd en in je bezit, is er meer ruimte voor het ware, het Goddelijke, de oprechte verbinding. 3. Radicale gastvrijheid Die verbinding zocht Dorothy Day ook sterk met de gemarginaliseerden. Zij zag Christus in de armen. In ‘The Catholic Worker’ schreven Dorothy en Peter dat de werken van barm- hartigheid bedoeld zijn voor de doorsnee gelovige. Elk huis zou een ‘Christuskamer’ moeten hebben om de ‘ambassadeurs van God’ te kunnen ontvangen. Daarmee bedoel- den zij de vreemdeling, de arme in wie men Christus kan herkennen, gebaseerd op Mattheus 25: ‘Wat jullie voor een van de minsten hebben gedaan, hebben jullie voor mij gedaan.’ Het Catholic Worker huis in New York voedde in 1938 dagelijks zo’n 800 hongerige men- sen van voedsel dat gedoneerd werd. Dorothy had geen belerende houding naar de armen. Ze hielp dronkaards, dieven, mensen die ‘domme’ keuzes maakten. Iedereen werd verwelkomd als deel van de familie, als haar broers en zussen in Christus. 3 Dorothy Day was diep onder de indruk van de boeken van Dostojewski, in het bijzonder de gebroeders Karamazov. Dit verhaal over een vader en zijn drie zonen raakt de diepte van het menselijk bestaan. Het laat een scherp contrast zien tussen aan de ene kant de uitzichtloosheid, rauwe ellende en slechtheid waar mensen toe in staat zijn en aan de an- dere kant de kracht van vergeving, hoop en radicale liefde. Door het lezen van Dostojewski kreeg Dorothy inzicht in armoede, lijden en dronkenschap. De kluizenaar-monnik Vader Zosima, die als leermeester van de jongste zoon uit het verhaal vaak aan het woord komt, werd door Dorothy geciteerd alsof hij een bestaand persoon was. Inmiddels zijn zijn wijze

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=