Perspectief 2019-46

2019-46 31 Alledaags of Last Resort? Een poging het gewone en kritieke op elkaar te betrekken Drs. Anne-Marie Visser Als die tijd aanbreekt zal zelfs op de bellen van de paarden ge- graveerd staan: “aan de Heer gewijd”. De kookpotten in de tempel zullen dienen als offerschalen voor het altaar. Alle kook- potten in Jeruzalem zullen aan de Heer van de hemelse machten gewijd zijn; ieder die wil offeren, kan ze gebruiken om er zijn offer in te bereiden. Als die tijd aanbreekt, zullen er nooit meer handelaars zitten in de tempel van de Heer van de hemelse machten (Zach. 14,20-21) 1 . Hoe iets zinnigs bij te dragen aan een discours over Spirituele Oecumene zonder gefixeerd te raken op allerlei mogelijke antagonismen tussen institutioneel en spiritueel? Vorm en inhoud? Hoog – en laagkerkelijk? Recht- en vrijzinnigheid? Crisis en alledaagsheid? Dat soort vragen oproepen is die “slechts“ voorlopig beantwoorden: het gaat niet zozeer om een antagonisme maar om een polaire 2 verhouding. Die vraagt om een voortdurend wik- ken en wegen als de toekomst van de gemeente van Christus op het spel staat. 1. De Wereldbroederschap: beweging of instituut? Om bij “eigen huis” te blijven: hoe ontwikkelde zich een Doperse beweging (vanaf de zes- tiger jaren vooral in de belangstelling bij politiek ge ë ngageerden) tot een Mennonite World Conference (MWC) als instituut ? Niet zo’n onzinnige vraag sinds het Vaticaan rond 1997 de MWC als vertegenwoordigende partner koos voor een van de bilaterale theolo- gische ontmoetingen Rome-Reformatie. 3 Anders gezegd: hoe kun je in de grote diversiteit binnen een bepaalde vorm van laagkerkelijkheid enige duidelijke lijnen trekken zonder te vervallen in contrasten? Wetende dat dankzij Stanley Hauerwas het dopers zelfbeeld ge- typeerd kan worden als contrastgemeenschap. 4 Ik zou daar in het eerste deel op willen