Perspectief 2019-46

10 Zr. Hildegard Koetsveld Perspectief 7. Priester van de schepping Heel de schepping – in gevallen staat vanwege de val van de mens en dus onderhevig aan de dood – is bestemd om te worden teruggebracht in de relatie met God, zodat ze voor- goed zal leven. De mens heeft daarin een bijzondere rol te vervullen. Zizioulas noemt deze taak niet die van de rentmeester, maar van de priester. Want de mens kan de rest van de schepping – die niet haar eigen natuur kan overstijgen zoals de mens dat kan – binnen brengen in de relatie met God. De mens –-opgericht in Christus– wordt middelaar tussen schepping en God. Dit vindt al plaats in de eucharistie als brood en wijn worden opgehe- ven en de Geest wordt gesmeekt er over neer te dalen, zodat ze lichaam en bloed van Christus kunnen worden. Het zal duidelijk zijn dat wie zo eucharistie viert, ook buiten de eucharistie de rest van de schepping met eerbied, als ‘ander’ zal willen bejegenen. 8. Christus, geen individu, maar een persoon Deze visie van Zizioulas op het persoon-zijn heeft grote consequenties voor ons verstaan van Jezus Christus. Zolang wij Christus’ persoon-zijn begrijpen als individu zullen we niet in staat zijn Hem te begrijpen in zijn volle betekenis. Juist Hij is volledig persoon, dat wil zeggen zoveel meer dan een individu. Hij is wie Hij is samen met allen met wie Hij in relatie is, dat wil allereerst zeggen met de Vader en de Geest. Hij is voor geen moment los te zien van de Vader noch van de Geest. Waar Hij is, is de Vader en de Geest. Wie Hem ontmoet, ontmoet tegelijkertijd de Vader en de Geest. Als dat niet het geval is, ontmoeten we Hem dus niet als de persoon die Hij is. Anderzijds: Christus is geen moment los van degenen voor wie Hij heeft geleefd en ge- storven is. Wie Hem ontmoet, krijgt dus allen die Hij liefheeft er op de koop toe bij. Hij is net als Adam een ‘corporate personality’. In de eerste Adam, vader van heel het mensen geslacht, zijn alle mensen al inbegrepen. Adam viel, dus zijn wij allen gevallen en met ons de gehele schepping. De nieuwe Adam, Christus, draagt, als de persoon in wie de mense- lijke natuur met de goddelijke natuur verenigd is, alle mensen en heel de kosmos in zich. In Hem zijn allen al gestorven en verrezen. Dat maakt het mogelijk te begrijpen dat wij als gedoopten ‘in Hem zijn’. Als de nieuwe Adam brengt Hij allen die in Hem zijn binnen in zijn relatie met de Vader. In-Christus-zijn is dus geen kwestie van gevoel, maar van een