Perspectief 2019-45

Perspectief 34 Nieuwe balans tussen gemeenschap en andersheid Ds. Saskia van Meggelen Het is me een eer en genoegen hier te zijn en dit bijzondere boek in ontvangst te mogen nemen. Hartelijk dank hiervoor. Als preses van een brede kerk, een kerk die binnen haar eigen kring met diverse stromingen te maken heeft, hecht ik aan verbinden. Verbinden ge- beurt ook in oecumenische contacten, binnen de Raad van kerken en de Katholieke Vereniging van Oecumene. Samen optrekken is belang- rijk, we zien ook dat het vruchten afwerpt als het gaat om invloed op maatschappelijk gebied. Maar daarbovenuit gaat de eenheid in Chris- tus. Die ervaar ik hier tijdens dit symposium, maar ook in andere verbanden, bijvoorbeeld in de Nationale Synode, waar we binnenkort, op 29 mei, onze verbondenheid vieren als geloofsgemeenschappen gestempeld door de Reformatie. Protestantse en evangelische gelovigen, zo divers en anders dan de ander en tegelijk bereid om in Dordrecht, de plek waar, zou je kunnen zeggen, de verspintering werd ingezet, een verbond te sluiten, en waar we nu 400 jaar later, ondanks verschillen, toch opnieuw als gemeenschap naar buiten treden. Ik ben blij met elk initiatief om de gemeenschap, koinonia, te vieren. Daarom Zizioulas. Van een van onze oecumenische theologen, dr. Margriet Gosker, ont- ving ik een stevige introductie in zijn werk. Het is goed dat dit werk dat twaalf jaar geleden verscheen nu in Nederlandse vertaling beschikbaar is. In zijn lange leven publiceerde John Zizioulas veel over ecclesiologie. Van hem kunnen we in dit opzicht ook als protestanten best veel leren, juist ook omdat hij als Grieks-orthodoxe theoloog een relatieve buiten- staander is, en ook onze kerk kan helpen, zoals ook bisschop De Korte al heeft opgemerkt, onze zwakheden scherper in beeld te krijgen. Ik noemde al de scheuringen binnen het protestantisme. Ik denk ook aan het hyperindividualisme in onze tijd.