Perspectief 2019-44

2019-44 Thema – In vrede samenleven Mgr. dr. Antoine Audo sj 51 − De verwoesting van de grootste moskee in Aleppo en de oudste in Syrië en andere moskeeën; − De verwoesting van 35 Assyrisch-Chaldeeuwse dorpen in het noordoosten bij de grens met Irak, plus Irakese dorpen op de vlakte van Nineve die eerder vernietigd waren tijdens de oorlog in Irak; − Aanvallen op traditioneel christelijke plaatsen (Maaloula, Saydnaya etc.) waar de Aramese taal nog steeds gesproken wordt; voor wie dat niet weet, dat is de taal die Jezus sprak; − De vernietiging van archeologische opgravingen zoals Palmyra, Deir ez-Zor, Mar Semaan (H. Simeon), Raqqa; − De ontvoering van twee orthodoxe bisschoppen, de moord op verschillende pries- ters en twee imams die niet akkoord waren met het geweld van extremisten en de moord op de zoon van de moefti van Syrië, omdat hij de Syrische regering steunde. Verder zien we als gevolg van de oorlog de verzwakking van het Syrische sociale weefsel in al zijn aspecten; grote migratie wegens angst en gebrek aan veiligheid, met name van christenen die blootgesteld worden aan een groeiend aantal gewapende groepen ‘in naam van de islam’; families die gescheiden zijn van hun kinderen die het land verlieten vanwege de militaire dienst; economische en vooral ook morele corruptie vanwege de toename van armoede in het algemeen, het westerse economische embargo en de moeilijkheid om een menswaardig bestaan te leiden; toename van bedelen, met name onder kinderen, een fenomeen dat voor de oorlog vrijwel niet bestond. 3 Van geweld naar hoop, de enige weg: liefde Met betrekking tot dit onderwerp kan ik, als christen, slechts een glimp opvangen van alle wegen van hoop die ingeslagen zijn dankzij de daden van christelijke naastenliefde van vele gelovigen van alle christelijke kerken van Syrië, met de steun van internationale chris- telijke gemeenschappen. Alle hulp is ten dienste gesteld van de meest kwetsbaren van de bevolking: ontheemden, kinderen, ouderen, de nieuwe armen.