Perspectief 2019-43

2019-43 55 Eerst de Geest dan de Kerk Over het credo, charisma’s en Vaticanum II Dr. Jos Moons sj Dank voor de uitnodiging om bij u te zijn en wat gedachten te delen over de heilige Geest en de kerk. 1 Mijn naam is Jos Moons, ik ben jezuïet; ik doceer theologie in Leuven en ik werk als post-doc onder- zoeker aan de Tilburg School of Theology, Universiteit van Tilburg. Dat laatste instituut noem ik omdat het me het mogelijk maakt om onderzoekswerk te doen. Maar het vandaag niet om faculteiten the- ologie, maar om de heilige Geest en de kerk(en). Daar zal ik twee gedachten over delen; de eerste kort en algemeen, de tweede uitge- breid en specifiek; beide gedachten zijn mede geïnspireerd door Vaticanum II. 1. De goede volgorde: eerst Geest, dan Kerk(en) Ten eerste over het thema, de heilige Geest en de kerk(en). Ik moet ik u feliciteren met de volgorde van de woorden. Eerst de heilige Geest, dan de kerk. Dat is een gelukkige volg- orde. Geloven in de Geest is fundamenteler dan geloven in de kerk. Dat is mijn eerste gedachte voor vanmiddag. Ik zal die gedachte wat toelichten. Want dat volgorde belangrijk is, en veelzeggend, dat is meer dan zomaar een particuliere mening, het heeft diepe theologische wortels. Misschien is het Credo een goede ingang. Dat bestaat niet zozeer uit twaalf artikelen, zoals we soms zeggen (of misschien liever: zeiden), maar uit drie delen. Het eerste deel is de Vader, het tweede deel de Zoon, het derde deel de Geest. Dat zie je terug in de drievoudige dialogische geloofsbelijdenis uit de Paaswake. Gelooft u in de Vader, vraagt de voorganger, en wij antwoorden dan, ja ik geloof; en daarna de Zoon, en dan de Geest. U kunt ook denken aan de drievoudige doop: ‘in de naam van de