Perspectief 2018-42

Perspectief 68 Oecumenische kroniek van oktober 2017 tot oktober 2018 Voor de eerste keer sinds de herstructurering ging de Algemene Vergadering over tot de verkiezing van een voorzitter en van vicevoorzitters. Vroeger wat het inderdaad het Cen- traal Comité dat belast was met de keuze van de leden voor het voorzitterschap. Dominee Krieger (Voorzitter van de Hervormde Kerk van Elzas-Lotharingen) werd tot voorzitter ver- kozen. De twee vicevoorzitters zijn de anglicaanse bisschop Mevr. Gulnar Francis-Dehqani (van de Kerk van Engeland) en de metropoliet Cleopas Strongylis (van de Zweedse metro- pool van het Oecumenische Patriarchaat). De liturgie was zeer goed verzorgd tijdens deze bijeenkomst, met een gemeenschappelijk gebed, ’s morgens, ‘s middags en ‘s avonds en verder met een programma met cantates en gewijde muziek uit een breed gamma van de christelijke tradities. 3 GAFCON III (2018) en de 15 e Lambethconferentie (2020) De derde GAFCON [ Global Anglican Future Conference ] conferentie vond plaats in Jerusa- lem van zondag 17 tot vrijdag 22 juni 2018. Meer dan 1100 gedelegeerden leken, bisschoppen en andere leden van de clerus namen aan deze bijeenkomst deel. Sinds de twaalfde Lambethconferentie in 1998, waar een resolutie werd goedgekeurd over de men- selijke seksualiteit, die kort erna in verschillende sectoren van de Communio werd afgewezen, hebben de ‘orthodoxe’ milieus (t.t.z. de niet-modernisten) hun groeiend wan- trouwen geuit ten aanzien van de ‘liberale’ elementen die blijkbaar meer en meer de synodes en de besluitsorganen van verschillende provincies van de Communio beheersen. Daarbij duiken meer en meer oude vormen van bestuur op binnen bepaalde delen van de Anglicaanse Communio. Terwijl de Engelse anglicanen een lange traditie kennen van ver- draagzaamheid ten aanzien van afwijkende tendensen - anglo-katholiek, evangelisch, liberaal, enz. – hoort men nu meer en meer klachten vanuit groepen die zich niet goed thuis voelen binnen hun eigen nationale Kerken. De GAFCON-beweging had de bedoeling de conservatieven te bevestigen in hun trouw aan de Bijbelse doctrine en de anglicaanse traditie, zonder daarbij onmiddellijk tot een breekpunt te komen met de rest van de Communio. De Communio kent vier ‘communio instrumenten’ om de eenheid tussen de anglicanen te bevorderen; het gaat om: 1. De Aartsbisschop van Canterbury, 2. De Lambethconferentie (sinds 1867), 3. De anglicaanse