Perspectief 2018-42

Perspectief 62 Slotwoord Em. prof. Paul Schotsmans Onze collega McCarthy heeft ons een verheldering gebracht van onze taak en rol als gelovige christenen op dit vlak. Zo horen we: Als de Kerk wil bijdragen tot het creëren van een over- heidsbeleid, is het essentieel dat ze een geschikt raakpunt voor de discussie vindt, een ruimte waarbinnen ze een betekenisvolle bij- drage kan leveren. De plaats zal zich zelden op het niveau van het theologisch debat bevinden, maar het zal dikwijls passend zijn om met anderen te discussiëren op basis van ethische principes geba- seerd op onze theologische geloofsovertuigingen. Daarom is het voor de kerk mogelijk zich te engageren in een constructief debat met alle andere geïnteresseerde partijen op het vlak van de medische ethiek zonder haar theologische geloofsovertuigingen te moe- ten promoten of verdedigen De principes, opgelijst in volgorde van belangrijkheid, zijn: het leven bevestigen, zorg dragen voor de kwetsbaren, een samenhangende en meele- vende samenleving opbouwen, de individuele vrijheid respecteren. Wat betreft de rangorde van de principes: het lijkt erop dat zowel de katholieke als de orthodoxe kerk het eens zijn met de rangorde, voorgesteld door M. Brendan McCarthy. In Nederland zagen en zien we echter dat het respect voor de individuele vrijheid op de eerste plaats komt. Nog meer zelfs! Euthanasie werd er vanaf het begin geagendeerd en gesteund door belangrijke protestanten. Toch is ook daar een evolutie aan de gang! De kritiek op euthanasie wordt groter naarmate het gaat over de nieuwere toepassingen: eu- thanasie bij psychiatrische patiënten, personen met dementie en het zgn. voltooid leven. Laten we duidelijk zijn: de Belgische ziekenhuizen hebben – sinds de stemming van de wet in 2002 - een constructief euthanasie beleid. Christelijke artsen respecteren de wil en het verzoek van hun patiënten. Het gegeven dat de palliatieve zorg een maatschappelijk feit