Perspectief 2018-41

Perspectief 8 Ds. Karin van den Broeke Wereldraad ondersteunend betrokken geweest bij het vredesproces. In Noord- en Zuid- Korea is de Wereldraad van Kerken volop ondersteunend aanwezig. Een indrukwekkend voorbeeld is de rol die de Wereldraad van Kerken in Zuid-Afrika gespeeld heeft. Als de Wereldraad van Kerken, in een reactie op het bloedbad in Sharpeville op 21 maart 1960, de Zuid-Afrikaanse kerken voor adviesoverleg uitnodigt, trekt de Nederduitse Gereformeerde Kerk (NGK) zich terug uit de Wereldraad. In de vergadering van het Central Committee in 2016, Trondheim, herkreeg de NGK op haar verzoek haar lidmaatschap. In een bewogen toespraak riep synodevoorzitter Nelis Janse van Rensburg in herinnering dat de Wereldraad van Kerken apartheid veroordeelde, maar de Nederduitse Gereformeerde niet uitsloot. ‘Wij zelf sloten de deur’, stelde de synodevoorzitter. Met schaamte over het verleden en met dankbaarheid voor de openheid van de Wereldraad van Kerken trad de NGK in 2016 opnieuw toe. Het typeert de werkwijze van de Wereldraad van Kerken. Het gesprek wordt gezocht, zoveel als mogelijk met alle betrokkenen. De veroordeling van apartheid was helder, voor de Wereldraad betekende dat niet dat de NGK geen lid meer van de Wereldraad van Kerken zou kunnen zijn. De kracht van het samen kerkzijn over politieke en maatschappelijke scheidslijnen heen, is blijvend een kracht van de Wereldraad van Kerken. In het huidige centraal comité zijn China en Taiwan beiden vertegenwoordigd. Oost- en West-Europese kerken, wier regeringsleiders wezenlijk verschillende denken over het vluchtelingenvraagstuk in Europa, ontmoeten elkaar binnen de Wereldraad en zoeken gezamenlijk een weg om gerechtigheid te dienen. Vertegenwoordigers van kernwapen bezittende of -houdende landen vormden een delegatie om gezamenlijk Hiroshima en Nagasaki te bezoeken bij de herdenkingen op 6 en 9 augustus 2015. De delegatie beschouwde het als een onderdeel van de Pelgrimage van Gerechtigheid en Vrede om zich na thuiskomst (nog meer) in te zetten voor een wereldwijd verbod op kernwapens. Dat de ‘public issues’ benaderd worden vanuit christelijk perspectief, betekent dat het perspectief van verzoening en de opdracht tot het zoeken naar gerechtigheid en liefde altijd overeind blijft, ondanks alle menselijke fouten en tekortkomingen. Om het met woorden van het Unity Statement te zeggen: ‘De Kerk, als lichaam van Christus, belichaamt de verenigende, verzoenende en zelfopofferende liefde van Jezus voor de wereld aan het