Perspectief 2018-41

Perspectief 6 Ds. Karin van den Broeke lidkerken in hun missionaire werk. Wanneer de Wereldraad uitspraken doet, dienen die breed gedragen te worden. Uitspraken kunnen gaan over kwesties die het kerkzijn van een grote groep lidkerken raken of over wereldwijde vraagstukken. Het lidmaatschap van de Wereldraad kan lidkerken nooit dwingen standpunten te aanvaarden die zij niet zelf bevestigd hebben. 6 Juist die wat ingewikkelde constructie, van verbondenheid zonder zelfstandigheid aan te tasten, van een organisatie die niet zelf kerk is, maar die wel voluit kerkelijk wil zijn in haar handelen, maakt dat er tot op de dag van vandaag veel aandacht is binnen de Wereldraad van Kerken voor de wijze waarop besluiten genomen worden en voor de vraag namens en tot wie men spreekt in verklaringen. Wie voor het eerst een vergadering van één van de geledingen van de Wereldraad meemaakt, moet misschien even wennen aan de gehanteerde procedures. Bij besluiten wordt zoveel als mogelijk gestreefd naar consensus, er is een uitgebreide procedure 7 die erop gericht is om consensus te bereiken en om, wanneer consensus niet haalbaar is, minderheidsstandpunten in elk geval goed te verwoorden. Bij verkiezing van personen wordt ernaar gestreefd om te komen tot een verdeling die recht doet aan een verschillende werelddelen, kerkfamilies en geslachten en waarin ook de representatie van gehandicapten en van inheemse volkeren gewaarborgd is. Zowel het streven naar consensus als het recht willen doen aan de diversiteit binnen de Wereldraad van Kerken vindt zijn grond in het nadenken over de aard van de Wereldraad van Kerken: het onderling gesprek wordt bevorderd, diversiteit wordt erkend en er wordt gezocht naar het zichtbaar maken van de eenheid die er is. Die zichtbare eenheid is binnen de Wereldraad van Kerken nooit een doel op zich. De eenheid van kerken is altijd gerelateerd aan verzoening, gerechtigheid en vrede. De jaren tachtig van de vorige eeuw worden wel de hoogtijdagen van de oecumene genoemd. Het reeds genoemde BEM-rapport verscheen in 1982 als een belangrijke theologische bijdrage aan meer kerkelijke eenheid. In 1983 riep de Assemblee alle lidkerken van de Wereldraad van Kerken op tot het meedoen in een conciliair proces van inzet voor gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping. De koppeling die vanaf het ontstaan van de Wereldraad van Kerken gemaakt wordt, tussen kerkelijke eenheid en gerechtigheid en vrede op aarde, is vanaf dat moment heel expliciet aanwezig. Voor de jubileumviering in 2018 is een infographic 8 gemaakt waarin een korte typering van