Perspectief 2017-38

2017-38 Van conflict naar gemeenschap 43 Reag eer de gereformeerde traditie staat op nog iets meer afstand van dit proces van toegroeien naar meer eenheid. Als ik kijk hoe het mij in mijn eigen kerkelijk leven vergaan is, dan herken ik vreugde en teleurstelling in de oecumene. Voor mij waren de jaren ’80 jaren waarin ik de oecumene zag bloeien. In Nederland deden veel gemeenten en parochies mee met het conciliair proces van de Wereldraad. Er was vreugde om het BEM-rapport dat vanuit de Wereldraad verscheen: een rapport met een uitgebreide verkenning op het terrein van Baptism, Eucharist and Ministry, waarin perspectieven op de weg van meer eenheid geschilderd werden. Als protestanten vonden we dat we op het terrein van liturgie veel konden leren van Rooms-Katholieken. Omgekeerd hoorde ik Rooms-Katholieke pastores zeggen dat ze blij waren met de wijze waarop protestanten hen hielpen om het Woord echt te bestuderen en tot spreken te laten komen. Toch zag ik de jaren daarna ook teleurstelling op veel plaatsen, omdat het blijvend niet mogelijk bleek om gezamenlijk eucharistie te vieren. De Protestantse Kerk in Nederland is een kerk op nationaal niveau. Dat maakt dat gesprekken met de Rooms-Katholieke partners altijd ongelijksoortig zijn. Plezierig is het om te merken hoe hartelijk wel de omgang is. Dat mgr. Hans van den Hende ervoor koos om bij de start van het reformatiejaar, op 31 oktober 2016, in Nederland te zijn, en niet in Lund, is door de Protestantse Kerk in Nederland buitengewoon gewaardeerd. Het was een mooie opmaat voor een viering op 31 oktober 2017 te spreken over de gezamenlijke missie die wij ervaren voor de tijd die voor ons ligt. Voor de tijd die voor ons ligt hoop ik dat we, in Nederland en wereldwijd, blijven toegroeien naar meer eenheid. Met de kracht van beider tradities. De contextuele inbreng van eigen taal en liedcultuur die eigen is aan het protestantisme. Het gevoel voor bewaren van eenheid en het bewaken van het ‘kritisch tegenover’ dat juist ook in traditie besloten kan liggen als kostbare gegevens in het Rooms-Katholicisme. Het gedeelde besef dat Christus het hoofd is waaraan wij te gehoorzamen hebben en waaraan wij ons moreel dienen te scherpen. En tegelijkertijd het besef dat wij de genade waarover Luther spreekt allen nodig hebben. En tenslotte het ‘priesterschap aller gelovigen’ uit de protestantse