Perspectief 2017-38

2017-38 3 Authenticiteit als probleem van christendom en democratie Fred van Iersel 1. Betekenis van betrokkenheid Niet zo lang geleden heb ik het abonnement op mijn krant opgezegd. Het was niet de eerste keer, en daarom kan ik zeggen: het is altijd een betekenisvol moment. Persoonlijk heb ik me nooit geïdentificeerd met de kranten die ik las. Ze maken geen deel uit van mijn ‘verlengde zelf’. Ze bieden namelijk aan nieuwsgierige mensen als ik verschillende inhoud en een pluraliteit aan invalshoeken bij het nieuws. Dat is een groot goed. Stel je voor dat er geen persvrijheid en dus geen pluralisme was. Met een beetje geluk brengen traditionele media je zelfs niet enkel informatie, maar echte kennis bij op sommige gebieden. Dat is erg belangrijk voor wie zoals ik ‘in de waarheid’ wil leven, en in het tijdperk Trump ‘alternatieve feiten’ verafschuwt. Bovendien word ik ook op het gebied van opinies graag tegengesproken, ongeacht of dat nu gebeurt door betweterige hoofdredacties of door irritante columnisten. Tegenspraak inzake feiten en normatieve invalshoeken is altijd goed voor de meningsvorming, en soms zelfs voor de gewetensvorming. En de tijd dat De Volkskrant de lezers dagelijks de opinies voorschreef over de formatie van het kabinet Den Uyl is toch al lang voorbij. Denken mag men nu zelf doen, en dan is het goed dat de krant geen echoput of lachspiegel is. Hoe dit ook zij, Ik ben eigenlijk meer een Blendle -mens, die informatieve en opiniërende eenkennigheid mijdt. Mijn belangrijkste probleem met de krant die ik heb opgezegd - het betreft dagblad Trouw - is iets anders, en wat mij betreft relevanters. Het betreft namelijk precies het vermeende sterke punt waarmee deze krant adverteert: ze houdt me betrokken - en wel op de leefwereld van anderen. En dit is precies wat ik (als lezer) niet wil; niet alleen bij deze

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=