Perspectief 2017-35

2017-35 Oecumenische dialogen tussen katholieken, evangelischen en pentecostals: 53 Reag eer is m.i. cruciaal voor vruchtbare oecumenische projecten. Ik noem dit even, maar koppel er geen concrete vraag aan. Ten vierde wil ik even, ook op basis van wat hier in Nederland al gebeurd is, een onderscheid maken tussen verschillende vormen van oecumenische samenwerking: samen bidden, samen spreken en samen handelen. Ik denk dat goed zou zijn als over deze drie elementen wordt nagedacht en dat ook wordt beseft dat in verschillende plaatsen mogelijk prioriteit moet worden gegeven aan één van de drie. Ieder dorp, iedere stad, iedere regio is verschillend. En volgens mij moet er op niveau steeds gekeken worden naar wat het beste vertrekpunt is voor meer gezamenlijk christelijk getuigenis: via gezamenlijk gebed, gezamenlijk gesprek of gezamenlijke actie. Van daaruit kunnen, wanneer de tijd rijp is, initiatieven in de andere vormen volgen. En daarbij moet niet enkel gewezen worden naar ‘de’ katholieke-evangelische-pinksterrelaties. Ook andere kerken kunnen in zo’n lokale projecten betrokken worden. En ook onderling is er trouwens vaak nog heel veel werk aan de winkel: evangelische en pinksterkerken leven in vele steden en dorpen helemaal langs elkaar heen en zijn zich weinig bewust van de mogelijkheden van samenwerking. En ja, dat moet beginnen met elkaar te leren kennen en vertrouwen, zoals ook hier gebeurt. 4. Slotwoord Er gebeurt in de genoemde drie domeinen – samen bidden, samen spreken, samen handelen – al heel veel op lokaal niveau. Ik weet dat in Gent bijvoorbeeld evangelische kerken actief werken aan eenheid door één zondag per jaar alle kerken te sluiten en samen te komen voor een gezamenlijke openluchtdienst in een groot park. Ik weet dat in de buurt van Nijmegen christenen uit verschillende tradities samenwerken voor een groenere stad, gezamenlijk geïnspireerd door paus Franciscus’ encycliek ‘Laudato si’. Op vele plaatsen in Nederland, België en overal ter wereld worden lokaal gebedsgroepen en zelfs oecumenische gemeenschappen gevormd, vaak met een uitgesproken ‘charismatische’ spiritualiteit, denk maar aan Chemin Neuf. Ook engageren christenen zich lokaal politiek om met één stem te kunnen spreken. Er gebeurt heel veel, en het is heel belangrijk dat dit vanuit het niveau van de denominaties, van de nationale kerk, gesteund en ondersteund wordt. Voor mij zijn dit de belangrijkste taken van dit platform en ook haar verdienste in