Perspectief 2017-35

Perspectie 50 Dr. Jelle Creemers in Christus vinden, maar ook aangemoedigd worden om zich in de eigen kerk weer dieper aan Hem te verbinden. Christelijk getuigenis moet steeds gepaard gaan met liefde en zou dus nooit een andere geloofsgemeenschap in een negatief daglicht mogen stellen. Dán kom je op het gevaarlijke terrein van proselitisme. 23 Dit overdenken brengt ook weer andere belangrijke vragen met zich mee. Want waarom menen we soms dat iemand uit een andere christelijke kerk nog ‘be-evangeliseerd’ moet worden? Dat kan alleen begrepen worden als we ook inzien dat we een behoorlijk verschillende visie kunnen hebben op wat christen-zijn inhoudt. In de genoemde internationale dialoog is daarom de gespreksronde over evangelisatie en proselitisme gevolgd door een gespreksronde over ‘christen-worden en christen-zijn’. 24 Ik kan me voorstellen dat een goed gesprek over ‘wat is precies een christen en hoe word je een christen’ ook in de Nederlandse context leerrijk kan zijn. Een tweede element dat vaak naar voren komt in interkerkelijk gesprek over evangelisatie is de pijnlijke vaststelling dat er vaak maar heel weinig samengewerkt wordt in evangelisatie. Meestal doet elke gemeenschap primair aan ‘eigen’ evangelisatie: op de eigen manier wordt het evangelie op zo’n manier gepresenteerd dat de toehoorder of aanwezige Christus herkent en door Christus aangetrokken wordt – logischerwijs naar de eigen geloofsgemeenschap toe. Maar het is echt mogelijk om als evangelische, pinkster- en katholieke kerken samen aan evangelisatie te doen. Sta me toe een voorbeeld uit mijn stad te geven, Aarschot. Een aantal jaren geleden hebben we als evangelische kerk contact 23 §94: “All Christians have the right to bear witness to the Gospel before all people, including other Christians. Such witness may legitimately involve the persuasive proclamation of the Gospel in such a way as to bring people to faith in Jesus Christ or to commit themselves more deeply to Him within the context of their own church. The legitimate proclamation of the Gospel will bear the marks of Christian love (cf. 1 Cor 13). It will never seek its own selfish ends by using the opportunity to speak against or in any way denigrate another Christian community, or to suggest or encourage a change in someone's Christian affiliation. Both the Pentecostal and Catholic members of this Dialogue view as proselytism such selfish actions as an illegitimate use of persuasive power. Proselytism must be sharply distinguished from the legitimate act of persuasively presenting the Gospel. Proselytism must be avoided.” 24 Het lijvige vijfde dialoograpport is daarvan de vrucht: “On Becoming a Christian: Insights from Scripture and the Patristic Writings.” Zi e http://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/chrstuni/eccl- comm-docs/rc_pc_chrstuni_doc_20060101_becoming-a-christian_en.html .