Perspectief 2017-35

Perspectief 36 Oecumenische dialogen tussen katholieken, evangelischen en pentecostals: uitdagingen en mogelijkheden 1 Dr. Jelle Creemers Dames en heren, het is me een groot genoegen dat ik vanmiddag met u mag nadenken over een thema dat mij en u allen nauw aan het hart ligt: de oecumenische relaties tussen katholieken, evangelischen en pinksterchristenen. Bij mijn allereerste publicatie over de dialoog tussen de Rooms-katholieke kerk en de Pinksterbeweging, het thema van mijn proefschrift van enkele jaren geleden, introduceerde de redacteur van het tijdschrift mij als een “Nederlandse pinkstertheoloog.” 2 Ik ben geen van beiden. Dat hij mij als een pinkstertheoloog duidde, vond ik eigenlijk wel een compliment. Tenminste, ik ga ervan uit dat de reden hiervoor was dat mijn schrijven respect en sympathie voor de pinksterbeweging toont. Daarom deed het me goed dat te horen. Maar ik ben dus geen pinkstertheoloog. En ondanks het feit dat ik hoop met evenveel respect en sympathie over de Rooms-katholieke Kerk te spreken, ben ik evenmin rooms-katholiek. Ik ben opgegroeid in een kleine, evangelische gemeente in Vlaanderen, in Limburg. Mijn ouders hoorden bij de eerste generatie ‘evangelische’ christenen in hun katholieke stadje en dat hebben ze geweten. Ik ben opgegroeid met de duidelijke wetenschap dat ik een evangelisch christen was – en dat betekende bijna in de eerste plaats dat ik géén katholiek was. Om het kort te zeggen: ik was niet erg oecumenisch ingesteld toen ik op mijn 18 e theologie ging studeren aan de Evangelische Theologische 1 Dit is de tekst van de lezing die dr. Jelle Creemers hield op de studiedag over de dialoog tussen katholieken, evangelischen en pentecostals op 4 november 2016 in Nieuwkuijk. De bijeenkomst was georganiseerd door de Katholieke Vereniging voor Oecumene in samenwerking met de dialooggroep RKK- MN-VPE. 2 Jelle Creemers, “Time Will Teach Us: Reflections on Thirty-Five Years of Pentecostal - Roman Catholic Dialogue,” Ecclesiology 5, no. 3 (2009): 322–44.