Perspectief 2015-27

Perspectief 56 dr. Douwe Visser Dit alles mag dan de achtergrond zijn waartegen de dialoog plaats vindt maar het kan niet maatgevend zijn voor hoe de dialoog moet worden gevoerd. Wel is het zaak om dit alles serieus ter harte te nemen. Ik wil nu tenslotte enkele lijnen uitzetten, die vanuit Gereformeerd perspectief belangrijk zijn voor wat betreft de voortgang van de dialoog. Voor dat blijft UR van inspirerende betekenis. Voortgang van de dialoog  De oecumenische dialoog kan niet anders dan gevoerd worden vanuit dat verlangen naar eenheid waarmee UR inzet. Waar dat wegvalt of verzandt in de acceptatie van de verdeeldheid, zal uiteindelijk het oecumenisch elan wegvallen. Dit elan blijft nodig. De dialoog, dat is wel gebleken, is iets van de lange adem. Het is iets van de theologische details. Het is iets van teleurstellingen en soms zelfs van wanhoop. Dan is een sterk verlangen naar eenheid simpelweg nodig om het vol te houden. Wat dat betreft is er bij de oecumenische dialoog wel zoiets noodzakelijk, op gezette tijden, als een terugkeer naar de eerste liefde. Dat mag dan ook wel gevraagd worden van de RKK. Per slot van rekening komt het document UR uit haar kring.  Wat ook nodig blijft, is oecumenische moed. Het lijkt erop alsof in moeilijke tijden er niet veel meer mogelijk is dan een soort van terugkeer op het eigen erf. Maar dat is geen oplossing, integendeel. Een kerk kan niet overleven door zich af te schermen. Dat is met het wezen van de kerk in strijd.  Het is wel zaak, dat gewerkt wordt aan een goede receptie van de resultaten van de dialoog. De kerk mag de vruchten van de dialoog wel oogsten.  Het is mooi om te gedenken, dat het document UR vijftig jaar geleden verscheen. Het is een respectabele leeftijd. Het document heeft een respectabele leeftijd. Aan de andere kant kan het nog jaren mee!