Perspectief 2015-27

Perspectief 38 dr. Sorin Selaru canonieke grenzen van de orthodoxe Kerk. De sacramenten van de Kerk zijn sacramenten van het leven in de Drie-ene God. Het kerkelijk leven is een leven tussen het reeds en het nog niet. In het koninkrijk van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, zoals de zegening van ieder orthodox sacrament het verwoordt. UR verbindt ze onmiddellijk met het leven in Christus. In dit perspectief, dient de stellingname van de Russisch orthodoxe Kerk positief bekeken te worden als ze stelt dat: « de gemeenschappen die zich afgescheurd hebben van de eenheid met de orthodoxie nooit beschouwd zijn geweest als totaal verstoken van de goddelijke genade. De breuk in de kerkelijke communio leidt onvermijdelijk tot de degradatie van het genadeleven, maar niet altijd tot de volledige verdwijning ervan in de gescheiden gemeenschappen. Hierbij sluit de praktijk aan van het opnemen binnen de orthodoxe Kerk van personen die komen uit heterodoxe gemeenschappen, niet alleen door het sacrament van het doopsel. Ondanks de breuk in de eenheid blijft er een bepaalde onvolledige communio bestaan die werkzaam is als onderpand voor de mogelijkheid van terugkeer in de Kerk, in de katholieke volheid en eenheid» 16 . 4. Zuster-Kerken Dat brengt er ons toe om te spreken over de fameuze uitdrukking zuster-Kerken die in UR op de lokale orthodoxe Kerken (§14) wordt toegepast en die daarna door paus Paulus VI en patriarch Athenagoras werden overgenomen in verband met de betrekkingen tussen de Kerk van Rome en deze van Constantinopel. Maar deze theologie van de zuster-Kerk ligt ook heel moeilijk bij de orthodoxen 17 . Enerzijds ziet men moeilijk in hoe men zuster kan zijn van een Kerk die zich tegelijkertijd als moeder ziet van de andere Kerken. Anderzijds, houdt de visie zelf van de orthodoxe communio in dat men niet kan spreken van een zuster-Kerk zonder in communio te zijn met die Kerk. Als men bijvoorbeeld de oecumenische dialoog bekijkt van de orthodoxen in de schoot van de Wereldraad van Kerken, stoot men evident op deze malaise. Na de AV van New 16 Buitengewone Vergadering van de Russisch orthodoxe Kerk, Principes fondamentaux régissant les relations de l’Église orthodoxe russe avec l’hétérodoxie, n° 1.15. 17 Zie katholieke zijde: De Congregatie voor de Geloofsleer, Note sur l’expression « Eglises sœurs » , (30 juin 2000), texte en français dans La Documentation catholique , 97 (2000), p. 823-825.