Perspectief 2014-24

2014-24 10 De dynamische receptie van het Concilie van Trente bin- nen de Kerk van Utrecht Aantekeningen over de receptie van het Concilie van Trente binnen de Room- schkatholijke Kerk van de Oudbisschoppelijke Cleresie en de Oud-Katholieke Kerk van Nederland Prof. dr. Peter-Ben Smit Inleiding “Tridentijns” is een binnen oud-katholieke kring (en niet alleen daar) even snel als onnauwkeurig gebruikt pejoratief dat meestal betrek- king heeft op bestuursstijlen of –vormen dan wel vormen van liturgische spiritualiteit die niet gegouteerd worden door de per- soon die het woord bezigt. Dit is een interessant gegeven omdat het, juist vanwege de pejoratieve en emotionele lading, iets uitdrukt van de complexiteit en geladenheid van het Concilie van Trente (en alles wat hier, terecht of – meestal – ten onrechte mee geassocieerd wordt) in zijn receptie binnen de, in dit geval, oud-katholieke, kerk. Deze receptie is om een veelheid aan redenen complex, één onder vele redenen is tenminste de aanvankelijk zeer positieve receptie van het Concilie van Trente door de katholieke kerk in de Neder- landen en de uiteindelijk zeer sterke relativering van het belang en de geldigheid van het concilie. Deze bijdrage gaat in op deze complexe receptiegeschiedenis van het Concilie van Trente binnen wat nu de Oud-Katholieke Kerk van Nederland is . Om dit doel te berei- ken worden eerst de twee provinciale concilies van Utrecht (1565, 1763) beknopt behandeld en daarna de oprichtingsvergadering van wat de Internationale Bisschoppen- conferentie van de Unie van Utrecht (van Oud-Katholieke Kerken) zou worden. 1 Ook wordt 1 Voor de geschiedenis van dit gremium als geheel, zie: Peter-Ben Smit, Old Catholic and Philip- pine Independent Ecclesiologies in History. The Catholic Church in Every Place Brill’s Series in Church History 52 (Leiden: Brill, 2011).

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=