Perspectief 2014-23

Perspectief Dr. Ton van Eijk 102 dit punt misverstanden uit de weg geruimd. De katholieke kerk heeft vastgehouden aan het priesterlijk karakter van het ambt; dat was het correlaat van een als offer opgevatte eucharistie. De kritiek van de Reformatie richtte zich tegen het een zowel als tegen het ander en definieerde het ambt als dienst van de verkondiging. Toch zijn ook van deze tegenstelling de scherpe kanten afgeslepen. Het Tweede Vaticaans Concilie noemt als eer- ste taak van zowel de bisschop als de presbyter de verkondiging (en, voeg ik eraan toe, is de maaltijd van de Heer volgens Paulus niet de verkondiging van zijn dood [1Kor.11,26]?). Van de andere kant hebben aan het anamnetisch presente ene offer van Christus zowel de liturg als de gemeenschap deel. Daardoor zouden protestanten hun bezwaar tegen een eenzijdig als offerpriesterschap opgevat ambt kunnen laten vallen. Voor wat in het bijzonder het primaat van de bisschop van Rome betreft, de Reformatoren hebben een hoogste universeel ambt in de Kerk nooit principieel afgewezen, al is dat vol- gens hen niet per se met Christus’ opdracht en belofte aan Petrus verbonden. En een pausschap dat zich als dienst aan het Evangelie verstaat kan bezwaarlijk als antichrist wor- den gediskwalificeerd. Ook van andere tegenstellingen, zoals die van de sacramentaliteit van en de wijding voor het ambt, de geleding van de ambten en het bisschopsambt, worden de scherpe kanten afgehaald. Maar nergens wordt, zoals bij de rechtvaardiging en de eucharistie gezegd dat het hier om tegenstellingen gaat die niet langer kerkscheidend hoeven te zijn. 5 Receptie door de kerken. Als het gaat over de receptie door de kerken, zijn met ‘kerken’ natuurlijk niet alleen de kerkleiders bedoeld, maar ook de theologen en allen die een taak hebben in het verkon- digen en uitleggen van het geloof van hun kerk. Hoewel van LV 1 vertalingen in het Engels en het Frans zijn verschenen, heeft het LV -project buiten Duitsland weinig aandacht ge- kregen. Er liggen drie antwoorden van instanties van de betrokken kerken. Van protestantse zijde is er een kort gezamenlijk Schluszbericht van de VELKD, de Arnoldshainer Konferenz en de Duitse commissie van de Lutherse Wereldfederatie (oktober 1994). Het was samengesteld