Perspectief 2013-22

Perspectief 12 Canon Mark P. C. Collinson wereld heeft, maar de God van de zending die een Kerk heeft in de wereld’. 18 Ten tweede: de theologie van de incarnatie wordt aangewend om de relatie te schetsen tussen Kerk en cultuur. ‘Bekering sluit niet noodzakelijk in dat mensen vanuit de cultuur waarin ze zijn geboren overstappen naar de cultuur van de Kerk, en evenmin dat de bekering uit hun cultuur het cultureel leven van de Kerk verrijkt’ 19 , en ‘Het evangelie kan alleen worden verkondigd in een cultuur en niet aan een cultuur’. 20 Ad Gentes (10) citerend zegt het rap- port, ‘Wil de Kerk aan alle mensen het mysterie van de verlossing en het leven in God aanreiken, dan moet ze zich planten in al deze groepen op dezelfde wijze als Christus door zijn incarnatie betrokken was bij de sociale en culturele omstandigheden van de mensen met wie Hij leefde’. 21 . Het rapport gaat verder: ‘Een echt geïncarneerde Kerk is een Kerk die, door de Geest, tegelijkertijd Christus’ liefdevolle identificatie met zijn cultuur en zijn waardevolle contra-culturele houding daarbinnen navolgt’. 22 Het rapport stelt dat de Kerk de cultuur kan en moet veranderen, zodat ze geïncarneerd kan zijn in de huidige culturele contexten. Inderdaad, het kostbare offer van Christus, die mens werd, staat model voor het kostbare offer dat de Kerk moet brengen door zich ten dienste te stellen van allen die buiten de Kerk staan. ‘De Kerk is trouw aan zichzelf als ze zichzelf opheft in de gangbare cultuurvorm om opnieuw vorm te krijgen te midden van hen die Gods Zoon niet kennen. In iedere nieuwe context dient de Kerk te sterven om tot leven te komen’. 23 De botanische verwijzing naar zaad dat sterft om nieuw leven te geven schraagt een theologie van de groei. ‘We gaan niet beweren dat dit de natuurlijke manier is voor iedere locale Kerk om te groeien. Maar we stellen dat het voor een nationale Kerk in normale tijden een nood- zakelijke voorwaarde is om het geloof te bewaren en gelijke tred te houden met de cultuur’. 24 De rest van het verslag geeft manieren aan om FXC te ontwikkelen en een kader aan te reiken om parochies, dekenaten, bisdommen en de nationale Kerk in staat te stellen ver- dere vernieuwing te bevorderen. Het rapport formuleert vijf aanbevelingen en ik zal kort 18 Archbishops Council, p. 85 19 Archbishops Council, p. 87 20 Ibid. 21 Ibid. 22 Ibid. 23 Archbishops Council, p. 89 24 Archbishops Council, p. 93