VOORWOORD Maarten Luthers hele leven werd gedreven en bepaald door zijn worsteling om God. Hoe vind ik een genadige God? Deze vraag kwelde hem onafgebroken. Hij vond de genadige God in het evangelie van Jezus Christus. “In Christus de gekruisigde ligt dus de ware theologie en kennis van God.” (Heidelberger Disputation) De meest gepaste manier waarop katholieke en lutherse christenen in 2017 de gebeurtenissen van vijfhonderd jaar geleden kunnen herdenken, is door het evangelie van Jezus Christus centraal te stellen. Het evangelie moet worden gevierd en aan de mensen van onze tijd worden doorgegeven, opdat de wereld gelooft dat God Zichzelf aan de mensen geeft en ons tot gemeenschap oproept met Hem en Zijn kerk. Hierin ligt de basis voor onze vreugde in ons gemeenschappelijk geloof. Tot deze vreugde behoort ook dat wij scherp en zelfkritisch naar onszelf kijken, zowel in onze geschiedenis als vandaag de dag. Wij christenen zijn zeker niet altijd trouw geweest aan het evangelie; wij hebben ons maar al te vaak aangepast aan het denken en doen van de omringende wereld. Telkens weer hebben wij de goede boodschap van Gods genade in de weg gestaan. Wij hebben als individuen en als gemeenschap van gelovigen voortdurend berouw en hervorming nodig – bemoedigd en geleid door de heilige Geest. “Toen onze Heer en Meester Jezus Christus zei: ‘Doet boete’, wilde hij dat het hele leven van de gelovigen een boetedoening zou zijn.” Dit is de eerste van Luthers 95 stellingen uit 1517, die de Reformatie inluidden. Hoewel deze stelling tegenwoordig bepaald niet vanzelf spreekt, willen wij lutherse en katholieke christenen haar serieus nemen door onze kritische blik eerst op onszelf te richten en niet op de ander. Als leidraad nemen wij de rechtvaardigingsleer, die de boodschap van het evangelie tot uitdrukking brengt en daarmee “voortdurend alle leer en praktijk van onze kerken op Christus wil richten” (JDDJ). De ware eenheid van de kerk kan slechts eenheid in de waarheid van het evangelie van Jezus Christus zijn. Het gegeven dat de strijd om deze waarheid in de zestiende eeuw tot verlies van eenheid in het westers christendom heeft geleid, behoort tot de donkere bladzijden van de kerkgeschiedenis. In 2017 moeten we openlijk bekennen dat wij, door de eenheid van de kerk te schenden, schuldig zijn geweest tegenover Christus. Dit herdenkingsjaar biedt ons twee uitdagingen: herinneringen te zuiveren en te helen èn christelijke eenheid te herstellen in overeenstemming met de waarheid van het evangelie van Jezus Christus (Ef. 4:4-6).
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=