58 HOOFDSTUK IV worden. Als Christus aan God zou worden aangeboden, dan zou de innerlijke structuur en richting van de eucharistie worden omgedraaid. Het idee van de eucharistie als offer betekende in Luthers ogen dat het een goede daad was die wij voor God volbrengen. Maar hij redeneerde dat wij niet namens of ten bate van een ander aan de eucharistie kunnen deelnemen, net zo min als we omwille van een ander gedoopt kunnen worden. In plaats van de meest kostbare gift te ontvangen die Christus zelf is en aan ons schenkt, zouden we proberen God iets te schenken, en daarmee een goddelijk geschenk veranderen in een goede daad. 148. Desalniettemin zag Luther een offerelement in de mis, het offer van dankzegging en lof. Het is daadwerkelijk een offer voor zover iemand die dankzegt beseft dat hij of zij de gift nodig heeft en dat zijn of haar situatie alleen zal veranderen door de gift aan te nemen. Het ware ontvangen in geloof bevat dus een actieve dimensie die niet onderschat mag worden. KATHOLIEKE VRAGEN INZAKE DE EUCHARISTIE 149. Aan katholieke zijde wekte het feit dat Luther het concept van 'transsubstantiatie' afwees twijfel of hij in zijn theologie echt de leer van de werkelijke aanwezigheid van Christus had aanvaard. Het Concilie van Trente erkende dat wij de aard van zijn aanwezigheid nauwelijks in woorden kunnen vatten en maakte onderscheid tussen de leer van verandering van elementen en de technische verklaring ervan. Maar het stelde eveneens dat “de heilige Katholieke Kerk deze verandering terecht en passend transsubstantiatie heeft genoemd”.42 Vanuit katholiek perspectief leek dit concept de beste waarborg om de werkelijke aanwezigheid van Jezus Christus in de gedaanten van brood en wijn te poneren en om te garanderen dat de volledige werkelijkheid van Jezus Christus aanwezig is in elk van die gedaanten. Als katholieken het hebben over een transformatie van de geschapen elementen zelf, dan willen zij Gods scheppende kracht benadrukken, die middenin de oude schepping een nieuwe schepping voortbrengt. 150. Hoewel het Concilie van Trente de praktijk van de aanbidding van het heilig sacrament verdedigde, ging Trente ervan uit dat de eucharistie 42 DH 1642 (Decreet over het Sacrament van de Eucharistie, h. IV; dertiende sessie, 11 oktober 1551).
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=