Samengeroepen om vredestichters te zijn

SAMEN NADENKEN OVER THEOLOGIE 91 142 De kwestie van het wel of niet erkennen van elkaars doopsel vraagt om verdere studie. 143 Het is nodig om samen de geschiedenis te bestuderen van de oorsprong en ontwikkeling van de theologie en de praktijk van de doop, met als doel de oorsprong te achterhalen van de kinderdoop, met beoordeling van de veranderingen die teweeg zijn gebracht door de Constantijnse wending, de ontwikkeling van de leer van de erfzonde, en andere zaken. 144 Het zou nuttig zijn verder te discussiëren over de relatie tussen de katholieke opvatting over de sacramenten en de doperse opvatting over de ordinanties, om verder na te gaan waar er nog meer belangrijke convergenties en divergenties zijn. C ONZE VERPLICHTING TOT VREDE ZALIG DIE VREDE BRENGEN, WANT ZIJ ZULLEN KINDEREN VAN GOD GENOEMD WORDEN (MT 5,9) 145 Door onze dialoog kwamen we tot het inzicht dat katholieken en doopsgezinden een gemeenschappelijke inzet delen om vrede te stichten. Deze inzet is geworteld in onze verbondenheid met “de God van de vrede” (Rom 15,33) en in het antwoord van de Kerk op Jezus’ verkondiging van het “evangelie van de vrede” (Ef 6,15). Christus heeft ons de dienst van de verzoening toevertrouwd. Als “gezanten van Christus” (2Kor 5,20) zijn wij geroepen om met God en met elkaar verzoend te worden. Door de Geest bewogen willen wij met onze broeders en zusters in het geloof en met de wereld om ons heen onze roeping delen om instrumenten te zijn van Gods vrede. 146 Wij bieden de resultaten van onze dialoog over de kwestie van de inzet voor vrede aan in vier delen: 1) een overzicht van kenmerkende aspecten van onze respectievelijke visies op het scheppen van vrede en daarmee verbonden christelijke

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=