SAMEN NADENKEN OVER THEOLOGIE 59 gemeenschap van binnenuit te verzoenen,70 en ook om “zout en licht” in de wereld te zijn (Mt 5,13-16). Doopsgezinden beschrijven zichzelf als “in de wereld maar niet van de wereld” (Joh 17,15-17). 88 De doopsgezinden zien de kerk als een gemeenschap van volgelingen. Zoals dit het geval was voor de gelovigen van het Nieuwe Testament, betekent de aanvaarding van de verlossing, welke blijkt uit de doop en hun wil te behoren tot de mensen van “de Weg” (Hand 9,2), dat zij vastbesloten zijn te worden onderricht in de weg van Jezus van Nazaret en zullen trachten de Meester te volgen zoals zijn eerste volgelingen dat gedaan hebben. Het volgeling zijn (Nachfolge) is een wezenlijk onderdeel van het doperse verstaan van het geloof, zoals geïllustreerd wordt in een citaat van de doper Hans Denck (1526): “De middelaar is Christus, die niemand waarlijk kan kennen tenzij door Hem in het eigen leven na te volgen, en die niemand kan navolgen tenzij hij Hem eerst heeft leren kennen.”71 Doopsgezinde historici en theologen hebben het volgeling zijn bestempeld als een van de belangrijkste erfenissen van de doperse beweging voor de blijvende doopsgezinde visie op de Kerk en de roeping van haar leden. In een recente geloofsbelijdenis staat: “De Kerk is de nieuwe gemeenschap van volgelingen die in de wereld worden gezonden om het rijk Gods te verkondigen en een voorsmaak te geven van de roemrijke hoop van de Kerk.”72 89 Doopsgezinden zien de kerk als een volk met een zending. De dopers maakten ernst met Christus’ opdracht “zijn getuigen te 70 Vgl. F.H. Littell , The Anabaptist View of the Church: A Study of Sectarian Protestantism, second edition, revised and enlarged (Boston: Beacon Press/Star King Press, 1958), 37 e.v. . 71 Walter Klaassen, ed. , Anabaptism in Outline (Scottdale/Kitchener: Herald Press, 1981), 87 72 Confession of Faith in a Mennoni te Perspective, 9, in: a.w., 42.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=