GEMEENSCHAPPELIJKE BESCHOUWING VAN DE GESCHIEDENIS 33 bij de breuk binnen het christendom in de zestiende eeuw. Zij erkennen ook dat de breuk tussen de Katholieke Kerk en de doperse groepen bestudeerd en begrepen moet worden binnen het bredere raamwerk van de sociale, politieke en religieuze conflicten van de zestiende eeuw. De onderdrukking en vervolging van dopers en doopsgezinden dienen gezien en gewogen te worden binnen het kader van een samenleving die eerder tot gewelddadige ‘oplossingen’ haar toevlucht nam dan tot dialoog. 51 Verder gezamenlijk onderzoek door katholieke en doperse historici zouden ons een dieper inzicht en besef kunnen bijbrengen van de ingewikkeldheid van onze geschiedenissen. Katholieken zouden er goed aan doen zich vertrouwd te maken met de geschiedenis van de extreme verscheidenheid aan radicale bewegingen. Dat zou het voortduren van een verkeerde historische voorstelling van de doopsgezinden kunnen helpen voorkomen. Tegelijk dienen de doopsgezinden te bedenken hoe moeilijk het in de zestiende eeuw geweest moet zijn om wijs te worden uit de verschillen onder hen die zowel Rome als Luther hadden afgewezen. Zij die zich nu doopsgezinden noemen, kwamen pas tot een leerstellig begrip van geweldloosheid na de Boerenoorlog (wat betreft de Zwitserse dopers in 1527 te Schleitheim) en na Münster (1534-1535, in het geval van de Nederlandse dopers). 52 De gedeelde ervaring van martelaarschap en vervolging zou katholieken en doopsgezinden kunnen helpen om te komen tot een nieuw begrip van wat martelaarschap betekende in de smartelijke verdeeldheid van de christelijke Kerk in de vroegmoderne tijd, gegeven de nauwe band tussen godsdienst en samenleving in die tijd. Een gezamenlijk bestuderen van de geschiedenis van zestiende-eeuws martelaarschap en vervolging kan katholieken helpen om de doperse ervaring met martelaarschap, en de invloed die dit op de doperse spiritualiteit en identiteit heeft gehad, te beseffen en te waarderen. Doopsgezinden
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=