VOORWOORD 3 elk daarvan geven we de historische theologische gezichtspunten weer van de Rooms-Katholieke Kerk en van de doopsgezinde kerkgemeenschappen.3 Daarna volgt een samenvatting van onze discussie over de belangrijkste punten in ieder onderwerp waarover onze opvattingen parallel lopen of uiteengaan. Van bijzonder belang is onze theologische bestudering en vergelijking van de vredesleer van ieder van ons. De doopsgezinden vormen één van de “historische vredeskerken”,4 hetgeen betekent dat de inzet voor de vrede wezenlijk is voor hun zelfbepaling. De Rooms-Katholieke Kerk zegt dat het bevorderen van de eenheid – en vandaar ook van de vrede – “ten nauwste samenhangt met de zending van de Kerk”. 5 Is het daarom mogelijk dat beide gemeenschappen samen kunnen getuigen van het evangelie dat van ons vraagt vrede te scheppen in de moderne vaak gewelddadige wereld? 6 Hoofdstuk III draagt als titel: ‘Naar een heling van herinneringen’. In zekere zin is iedere dialoog waarmee de deelnemers eeuwen van vijandigheid of isolering achter zich trachten te laten, erop gericht bittere herinneringen te genezen die verzoening met elkaar moeilijk hebben gemaakt. Het derde hoofdstuk geeft vier elementen aan die, naar wij hopen, een heling van 3 Het woord ‘Kerk’ wordt in dit rapport gebruikt als weergave van het zelfverstaan der deelnemende kerken, zonder de bedoeling alle ecclesiologische problemen op te lossen die met deze term samenhangen. Doopsgezinden en rooms-katholieken hebben geen gemeenschappelijke opvatting over de Kerk. 4 De term “histor ische vredeskerk” wordt sinds 1935 gebruikt en slaat op de Doopsgezinden (Mennonieten), Quakers (Genootschap der Vr ienden) en de Church of the Brethren. Voor verdere inlichtingen over de Historische Vredeskerken zie Donald Durnbaugh (ed.), On Earth Peace: Discussions on War/Peace issues between Friends, Mennonites, Brethren and European Churches 1935-1975, (Elgin: The Brethren Press, 1978). 5 Tweede Vaticaans Concilie, pastorale Constitutie over de Kerk in de wereld van deze tijd Gaudium et spes, 42.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=