Samengeroepen om vredestichters te zijn

SAMENGEROEPEN OM VREDESTICHTERS TE ZIJN 22 Deze verlangden ernaar hun kloosterregel na te leven op de strikte en oorspronkelijke wijze die hun stichter had bedoeld. 36 In de Kerk als geheel zag men ook hervormingsbewegingen die beoogden de christelijke gemeenschap te bevrijden van wereldsheid. Christenen, van de eenvoudige gelovigen tot de hoogste kerkelijke gezagsdragers, werden opgeroepen om terug te keren naar de eenvoud van het christendom van het Nieuwe Testament. Deze hervormingen, waarbij mensen uit alle lagen van de maatschappij en de Kerk betrokken waren, bekritiseerden de praal van de hiërarchie in de Kerk, spraken schande over het absenteïsme onder de herders, constateerden dat er niet goed en regelmatig genoeg gepreekt werd, en stelden de gretigheid van kerkleiders om kerkelijke ambten te verwerven ter discussie. Deze laatmiddeleeuwse hervormingsbewegingen hadden dezelfde idealen voor ogen die ongeveer twee eeuwen later gemeengoed werden in de protestantse Reformatie, de Radicale Reformatie en evengoed ook in de katholieke Hervorming. 37 Natuurlijk was er in de laatmiddeleeuwse volksvroomheid ook een zekere hang naar uiterlijkheid en zelfs materialisme en bijgeloof. Deze werden zichtbaar in de vele devoties, processies, pelgrimstochten, en in de verering van heiligen en relikwieën. Maar tegelijk weerspiegelt het praktiseren van deze vele vormen van godsdienstig gedrag een sterk verlangen naar verlossing, naar godsdienstige ervaring, en een ijver voor het heilige. In de zestiende eeuw profiteerden de protestantse Reformatie en de Radicale Reformatie evengoed als de katholieke Hervorming in hoge mate van dit sterk verlangen naar een hogere spiritualiteit.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=