NAAR EEN HELING VAN HERINNERINGEN 127 toenemend seculiere wereld, en beiden worstelen met de ingewikkeldheden inzake de relaties tussen Kerk en samenleving. 210 Terwijl we erkennen dat wij fundamentele overtuigingen over het geloof met elkaar delen, hebben wij ook belangrijke verschillen kunnen aanwijzen die ons nog steeds verdeeld houden en die daarom een verdere dialoog nodig maken. Niettemin, en alhoewel wij nog niet in volle eenheid met elkaar verkeren, stelt de grote mate van apostolisch geloof waarvan wij ons tegenwoordig realiseren dat wij die met elkaar delen, ons als leden van de katholieke en doopsgezinde delegaties in staat elkaar als broeders en zusters in Christus te beschouwen. Wij hopen dat anderen soortgelijke ervaringen mogen hebben en dat deze mogen bijdragen tot een heling van herinneringen. D VERBETERING VAN ONZE ONDERLINGE RELATIES 211 Wij geloven dat een ander fundamenteel onderdeel van het helen van herinneringen bestaat in de uitnodiging om nieuwe relaties te bevorderen. De belangrijke elementen van ons gemeenschappelijk verstaan van het fundamentele christeli jk geloof die in deze dialoog zijn vastgesteld, mogen een voldoende theologische grondslag bieden waarop gebouwd kan worden. Onze ervaring bij het gezamenlijk herlezen van de geschiedenis suggereert dat samen omzien naar die periodes waarin onze conflicten aanvankelijk plaats hadden, een nieuw licht kan werpen op het verleden en een sfeer kan bevorderen voor betere onderlinge relaties in de toekomst. Eeuwenlang hebben onze gemeenschappen geleefd met herinneringen die hun oorsprong hadden in de conflicten uit de zestiende eeuw, en zonder contact met elkaar te hebben. Zouden we ons niet nog meer kunnen inspannen om nieuwe relaties te creëren, zodat toekomstige generaties op de een-en-twintigste eeuw kunnen terugkijken met positieve herinneringen aan de tijd waarin doopsgezinden en katholieken steeds meer samen Christus begonnen te dienen?
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=