Samengeroepen om vredestichters te zijn

SAMENGEROEPEN OM VREDESTICHTERS TE ZIJN 112 wanneer ze omwille van hun geloof moeten lijden. Met Johannes Paulus II zeggen de katholieken: “Door het eigen lijden omwille van de waarheid en de vrijheid te verenigen met het lijden van Christus aan het kruis kan de mens het wonder van de vrede verrichten en het vaak nauwe pad ontwaren tussen de lafheid die wijkt voor het kwaad, en het geweld dat – in de illusie het kwaad te bestrijden – het alleen nog erger maakt.186 Zowel doopsgezinden als katholieken ont lenen hun inspiratie aan teksten uit het evangelie, zoals Marcus 10,35-45 en Lucas 22,24-27, waarin Jezus zijn volgelingen vraagt hun leven te offeren als dienaren. 184 Onze beide gemeenschappen spannen zich in, de vredelievende deugden te beoefenen: vergevingsgezindheid, liefde voor de vijanden, eerbied voor het leven en de waardigheid van anderen, zelfbeheersing, vriendelijkheid, mededogen, en de geest van zelfopoffering. Wij trachten ook onze leden te doen delen in de geestelijke bronnen om vrede tot stand te brengen. De zending van de Kerk heeft een eschatologische dimensie. Ze loopt vooruit op het koninkrijk van God. De Kerk leeft in de spanning tussen het ‘reeds nu’ en het ‘nog niet’. Reeds nu is de Messiaanse tijd aangebroken. Maar de voorbije tijd is nog niet afgelopen; nog steeds bestaan daarvan de regels en waarden. In dit naast elkaar bestaan van oud en nieuw heeft de Kerk een doorslaggevende functie: de vrede te bevorderen en de nieuwe orde van het koninkrijk concreet gestalte te geven door haar leden te helpen hun leven in te richten overeenkomstig de regels van het koninkrijk. 185 Doopsgezinden en katholieken delen de overtuiging dat eredienst en gebed tot de kern behoren van het christelijk 186 Centesimus annus, 25, in: a.w., 125.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=