INLEIDING 11 (tweede secretaris, VS/Vaticaanstad), hoofd van de westerse afdeling van de PCPCU, die heeft deelgenomen aan verschillende internationale dialogen. 20 De sfeer bij de bijeenkomsten was uiterst hartelijk. Van beide zijden werden de inzichten over de theologische onderwerpen zo duidelijk en krachtig mogelijk uiteengezet, waarbij getracht werd een eerlijke en vruchtbare dialoog te bevorderen. Nadat de gesprekspartners de duidelijke uiteenzetting van de anderen hadden gehoord, kon men beginnen na te gaan welke delen van het christelijk erfgoed zowel voor de doopsgezinden als voor de katholieken vaststonden, en op welke punten zij sterk van elkaar verschilden. Bij de uiteenzetting van hun respectievelijke kijk op de geschiedenis lieten de dialoogleden niet na elkaar de mogelijkheid te bieden om aan elkaar duidelijk te maken welke kritiek de ene gemeenschap traditioneel had ingebracht tegen de andere. Tegelijk deden de deelnemers aan de dialoog dit met het soort zelfkritiek dat nodig is, wil men oprecht naar de waarheid zoeken. Voortdurend hoopte men dat de verhelderingen op beide studieterreinen van geschiedenis en theologie ertoe zouden bijdragen de herinneringen te genezen tussen katholieken en doopsgezinden. 21 De dialoog werd door gebed begeleid en ondersteund. Elke dag van iedere bijeenkomst begon en werd besloten met gebed en een liturgische viering onder leiding van leden van de delegaties. Op zondagen woonden de deelnemers aan de dialoog diensten bij in een doopsgezinde of een katholieke gemeenschap; dit hing af van de vraag welke van de twee partijen als gastheer optrad voor de bijeenkomst van het bepaalde jaar. Tijdens de week organiseerde de ontvangende partij een uitstapje naar plaatsen die te maken hebben met haar traditie. Deze diensten en uitstapjes vormden een bijdrage aan de dialoog doordat zij de deelnemers hielpen elkaar beter te leren kennen.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=