HOOFDSTUK III 43 met religieuze aandacht en liefdevolle studie wordt benaderd, zal het de weg naar de eenheid steeds meer bevestigen. 60. De prediking. Bijzondere zorg moet besteed worden aan de prediking binnen of buiten de eigenlijke eredienst. Zoals paus Paulus VI het zegt: "Omdat wij predikers zijn van het evangelie, moeten wij aan de gelovigen niet de aanblik bieden van mensen die het oneens zijn of verdeeld door twistpunten die geenszins opbouwend werken, maar de aanblik van mensen die vast staan in het geloof, die ondanks nu en dan oprijzende onenigheden elkaar weten te vinden en samen op weg zijn, en dit alles op grond van een gemeenschappelijk en oprecht zoeken naar de waarheid."64 De verschillende perioden van het liturgisch jaar bieden goede gelegenheden om de thema's van de christelijke eenheid aan de orde te stellen en om op te wekken tot studie, bezinning en gebed. De prediking moet zich erop toeleggen het mysterie van de eenheid van de kerk te verkondigen en zoveel mogelijk de eenheid van de christenen op zichtbare wijze te bevorderen. Alle oneigenlijk gebruik van de heilige Schrift moet bij de prediking worden vermeden. 61. De katechese. De katechese onderricht niet alleen in de leer, maar leidt ook binnen in het christelijk leven in zijn geheel, en tot de deelname aan de sacramenten van de kerk. Maar dat onderricht kan ook bijdragen tot de vorming van een ware oecumenische houding, zoals dat wordt aangegeven in de apostolische exhortatie van Johannes Paulus II Catechesi tradendae (nr. 32-33) volgens de volgende richtlijnen: a) Allereerst moet de katechese helder, liefdevol en met de vereiste vastheid de volledige leer van de r. -k. kerk uiteen zetten, met speciale eerbiediging van de rangorde of hiërarchie 64 Evangelii nuntlandi, 77.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=