HOOFDSTUK I 19 27. In het diocees, verenigd om zijn bisschop, in de parochies en de verschillende groepen en gemeenschappen, wordt de eenheid van de christenen opgebouwd en wordt zij van dag tot dag zichtbaar:46 gelovig luisteren mannen en vrouwen naar het Woord van God, zij bidden, vieren de sacramenten, zijn bereid tot dienst aan elkaar, en maken de heilsboodschap van het evangelie bekend aan hen die nog niet geloven. Maar als de leden van eenzelfde gezin tot verschillende kerken en kerkelijke gemeenschappen behoren, als christenen niet samen met hun echtgenoot, echtgenote, kinderen of vrienden de communie kunnen ontvangen, doet zich de pijn van de verdeeldheid in alle hevigheid gevoelen, en zou dit een sterkere aansporing moeten zijn tot gebed en oecumenische arbeid. 28. Binnen de katholieke gemeenschap hebben de particuliere kerken verschillende, op elkaar lijkende vormen van georganiseerd onderling verband, bijvoorbeeld de Synoden van de Oosterse kerken en de Bisschoppenconferenties. Dit is een teken van de gemeenschap die er tussen die kerken bestaat. Deze lichamen kunnen heel veel bijdragen tot het ontwikkelen van doeltreffende oecumenische betrekkingen met de kerken en kerkelijke gemeenschappen uit eenzelfde streek, die nog niet in volle gemeenschap met ons leven. Zij hebben niet alleen een gezamenlijke traditie op het gebied van cultuur en burgerschap, maar ook een gemeenschappelijk kerkelijk erfgoed vanuit de tijd voorafgaande aan de verdeeldheid. Meer dan een particuliere kerk zijn de Synoden van de Katholieke Oosterse kerken en de Bisschoppenconferenties in staat om de regionale en nationale aspecten van de oecumenische arbeid met gezag te behandelen; zij kunnen daarom organisaties in het leven roepen die tot doel hebben om het streven en de middelen op hun territorium zodanig gestalte geven en op elkaar af te stemmen dat de 46 Vgl. Lumen gentium, 23; Christus Dominus, 11; CIC, can. 383,3 en CCEO can. 192,2.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=