Oecumenisch Directorium

HOOFDSTUK V 131 oecumenisch verband.190 Hetzelfde wordt gesteld in de gemeenschappelijke verklaring van kardinaal Johannes Willebrands en dr. Philip Potter, secretaris-generaal van de Wereldraad van Kerken, bij gelegenheid van het bezoek van de paus aan het Centraal Bureau van de Wereldraad te Geneve, in 1984.191 In het verlengde hiervan geeft het Oecumenisch Directorium enige voorbeelden van oecumenische samenwerking op verschillende niveaus, zonder de pretentie te hebben dat de opsomming volledig is.192 A. SAMENWERKING BIJ DE GEMEENSCHAPPELIJKE BESTUDERING VAN SOCIALE EN ETHISCHE VRAAGSTUKKEN 214. Regionale of nationale Bisschoppenconferenties zouden in samenwerking met andere kerken en kerkelijke gemeenschappen en ook met Raden van kerken groepen kunnen vormen om de fundamentele christelijke en menselijke waarden gemeenschappelijk te vertolken. Door dit soort gemeenschappelijk verricht onderzoek zou men een belangrijk uitgangspunt kunnen krijgen om sociale en ethische vraagstukken oecumenisch te benaderen; dit zou de morele en sociale dimensie vergroten van de reeds bestaande gedeeltelijke gemeenschap onder de christenen van de verschillende kerken en kerkelijke gemeenschappen. Een dergelijke gemeenschappelijke studie heeft de bevordering tot doel van een christelijke cultuur, een 'beschaving van liefde', het christelijk humanisme waarover Paulus VI en Johannes Paulus II vaak hebben gesproken. Om een dergeli jke cultuur tot stand te brengen moeten we duidelijk vaststellen wat de dragende waarden daarvan zijn, en door welke waarden zij wordt bedreigd. Het is bijgevolg duidelijk dat die studie zich onder andere zal bezighouden met onderwerpen als de eerbied voor 190 Toespraak tot de Romeinse Curie op 28 juni 1985, AAS 1985, 1148-1159; vgl. Sollicitudo rei socialis, 32. 191 Vgl. SBEC, SI, nr. 55, 1984, blz. 46-48. 192 De oecumenische samenwerking op regionaal, nationaal en plaatselijk niveau, 3.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=