HOOFDSTUK V 127 doel hebben te voorkomen dat de menselijke, culturele en politieke factoren die een rol hebben gespeeld bij de oorspronkelijke verdeeldheid tussen de kerken en die hun stempel hebben gedrukt op historische traditie van scheiding, worden overgebracht naar plaatsen waar het evangelie gepredikt wordt en waar kerken worden gesticht. Degenen die door missiegenootschappen zijn uitgezonden om bij de stichting en uitbouw van nieuwe kerken behulpzaam te zijn, zullen de noodzaak hiervan bijzonder goed inzien. De bisschoppen zouden er speciale aandacht aan kunnen besteden. Bij de bisschoppen berust de taak om te bepalen of het noodzakelijk zal zijn bijzondere nadruk te leggen op punten in leer of moraal waarover de katholieken verschillen van andere kerken en kerkelijke gemeenschappen; van hun kant zullen deze het wellicht nodig achten hetzelfde te doen ten opzichte van het katholicisme. Maar dat moet in wederzijdse liefde en respect gebeuren, en niet in een geest van vijandigheid en sektarisme.184 Aan hen die pas tot het geloof bekeerd zijn, dient zorgvuldig een oecumenische mentaliteit te worden bijgebracht, op zodanige wijze "dat de katholieken, met uitsluiting van iedere schijn zowel van onverschilligheid en verwarring als van ongezonde naijver, overeenkomstig de richtlijnen van het decreet over de katholieke deelneming aan de oecumenische beweging met de van hen gescheiden broeders broederlijk samenwerken door een gemeenschappelijke belijdenis, voor zover aanwezig, van het geloof in God en in Jezus Christus ten overstaan van de volkeren en door samenwer king zowel op sociaal en technisch als op cultureel en godsdienstig gebied".185 208. De oecumenische samenwerking is in het bijzonder noodzakelijk bij de missie onder de ontkerstende menigten van onze huidige wereld. Wanneer thans nog verdeelde christenen in staat 184 Vgl. Ad gentes, 6. 185 Ad gentes, 15.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=