OECUMENISCH DIRECTORIUM 110 van de apostelen en doorgegeven aan de gemeenschap van de gelovigen onder leiding van haar daartoe aangewezen leermeesters. Men mag hopen dat deze procedure wordt overgenomen door iedere aan de dialoog deelnemende kerk of kerkelijke gemeenschap, en ook door alle kerken en kerkelijke gemeenschappen die de roep om eenheid verstaan, en dat de kerken zullen samenwerken om dit te bereiken. 180. Het gelovig leven en gebed maken, evenzeer als het nadenken over de geloofsleer, deel uit van dit integratieproces; onder ingeving van de heilige Geest "die onder de gelovigen van elke rang bijzondere genaden verspreidt"167 en die meer in het bijzonder hen die onderrichten, in hun bediening leiding geeft, maakt de hele kerk de vruchten van een dialoog tot haar eigen bezit, in een proces van luisteren, experimenteren, oordelen en leven. 181. Bij het toetsen en zich eigen maken van nieuwe vormen van geloofsvertolking die soms verschijnen in verklaringen, afkomstig uit de oecumenische dialoog, of van oude vormen van spreken die men weer is gaan gebruiken omdat men daaraan de voorkeur geeft boven bepaalde theologische termen van jongere datum, dienen de katholieken het onderscheid voor ogen te houden dat in het decreet over de oecumenische beweging gemaakt wordt tussen de "formulering van de leer van de kerk" en "de schat van het geloof zelf".168 Zij dienen echter termen die voor verschillende uitleg vatbaar zijn, te vermijden, met name bij het zoeken naar een akkoord over omstreden leerstellige kwesties. Daarnaast dienen zij ook rekening te houden met de manier waarop het Tweede Vaticaans Concilie zelf dit onderscheid heeft toegepast toen zij het katholieke geloof formuleerde; ook de 'hiërarchie van de waarheden' in de katholieke 167 T.a.p. 168 Vgl. Unitatis redintegratio, 6; vgl. Gaudium et spes, 62.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=