Oosterse Kerken

12 vader stephan bakker is rector (‘pastoor’) van de Orthodoxe Parochie Amersfoort. Hij vertelt over de diaconie als belangrijke taak in de Orthodoxe Kerk. Zijn parochie zet zich in voor mensen die in nood of anderszins klem zitten, onder andere asielzoekers. Vader Stephan Bakker Aan het woord “Want de armen heb je altijd bij je, en zo vaak je wilt kun je hun goed doen, maar Mij heb je niet altijd bij je” (Matteüs 26: 11). “Maar als jij barmhartig bent, laat dan je linkerhand niet weten wat je rechter doet, opdat je barmhartigheid in het verborgene gebeurt; en je Vader, die in het verborgene ziet, zal het je lonen” (Matteüs 6: 3). Zó spreekt Jezus de Christus - gestorven en Hij leeft (vgl. Openbaring 1: 18). Als het gaat om diaconie in de Orthodoxe Kerk is het eenvoudig waar het gaat om mijn eigen parochie. Armoede is geen misdrijf. Wij houden ons hart en onze ogen open en waar het nodig is helpen wij. Of persoonlijk rechtstreeks of in stilte via de priester. Rechterhand – linkerhand. Aan de gelovigen wordt geleerd dat christenen altijd wat muntgeld op zak hebben om aan een bedelaar te geven. En dat geven gebeurt met oogcontact zonder vragen te stellen of te oordelen. Voor de Orthodoxe Kerk wordt het veel ingewikkelder. De grondhouding en werkwijze zal in de kloosters dezelfde zijn, maar de organisatie kan verschillen. Er zijn parochies, bisdommen, metropolieën, autonome en autokefale Kerken die hun diaconie organiseren in broeder- of zusterschappen, noodfondsen, directe acties en emailacties. Het is opgenomen in kerkelijke wetten, sociale programma’s en statuten. Het wordt uitgevoerd door patriarchale kanselarijen. Het is goed dat het gebeurt, maar ik laat het waar het volgens Christus hoort: ‘In het verborgene.’ Orthodoxe christenen laten zich graag leiden door wie zij ‘de Vaders’ noemen. Daarmee bedoelen zij mannen en vrouwen die een heilig leven in praktijk hebben gebracht. Die op hun zielen het eelt en de blaren hebben van de harde geestelijke arbeid. Om het verborgene verborgen te laten en toch wat licht te werpen op de armenzorg in de Orthodoxe Kerk laat ik hén aan het woord. De Vaders raken niet uitgesproken over de noodzaak en de effecten van de armenzorg.  ◆ “Geven aan een bedelaar gebeurt met oogcontact en zonder vragen te stellen of te oordelen.” “Breng je schatten naar de hemelse berging. Stort je rijkdom in Gods Bank, door het te verspreiden onder de armen, de wezen en de weduwen, zodat je een miljoen keer meer kunt ontvangen bij de Tweede komst van Christus.” ouderling josef de hesychast van het vatopediklooster op de heilige berg athos († 1959) “Het is niet genoeg om te geven. We moeten een hart hebben dat geeft. Om te kunnen geven, moeten we een compassie hebben die diep genoeg is om vergeven te worden; want als we alleen maar plichtsgetrouw zijn in onze charitatieve daden, krijgt de ontvanger samen met onze gift vernedering en verdriet en pijn.” metropoliet anthony [bloom] van sourozh († 2003) “Vasten, waken, bidden, het geven van aalmoezen en alle goede werken die gedaan zijn ter wille van Christus zijn de enige middelen om Gods Heilige Geest te verwerven.” sint serafim van sarov († 1833) “De weg naar God loopt via de liefde van de mensen. Bij het Laatste Oordeel zal mij niet gevraagd worden of mijn ascetische oefeningen lukten, noch hoe vaak en hoe lang ik geknield heb. In plaats daarvan zal mij gevraagd worden of ik de hongerigen heb gevoed, de naakten heb gekleed, de zieken en de gevangenen heb bezocht. Dat is alles wat mij zal worden gevraagd. Over elke arme, hongerige en opgesloten persoon zegt de Heiland ‘Ik’: ‘Ik had honger en dorst, Ik was ziek en in de gevangenis.’ Stel je voor: Hij zet een gelijkteken tussen zichzelf en iedereen die in nood is… Ik wist dat altijd, maar nu is het op een of andere manier tot mijn pezen doorgedrongen. Het vervult me met ontzag.” heilige maria skobtsova van parijs († 1945)

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=