Oosterse Kerken

11 Je thuisvoelen De achtergrond van de gelovigen die naar de Griekskatholieke parochie komen blijkt heel divers. Er zijn studenten, arbeidsmigranten en mannen en vrouwen die een Nederlandse partner hebben. Voor de meesten van hen speelt de Oekraïense culturele dimensie een belangrijke rol, een plek waar je je als Oekraïner thuis kunt voelen. En zo kan het gebeuren dat niet-Grieks-katholieke orthodoxen en zelfs joodse Oekraïners de vieringen bijwonen. Verder zijn er Nederlanders die zich voor de Byzantijnse liturgie interesseren. Oud-studente van de Haagse Hogeschool Jarina Litnik beleefde aan de Oekraïense parochie niet veel minder dan een thuiskomst. Jarina komt uit Lviv in West-Oekraïne, woont al tien jaar in Nederland en keert binnenkort naar haar geboorteland terug. “Ik ben opgegroeid in deze kerk. Voor iemand die dat niet had, maakt het niet veel uit, maar de liturgie heeft voor mij een belangrijke spirituele betekenis. Ik voelde me er meteen als een vis in het water.” Kerk in opbouw Na afloop van de viering vertelt ook priester Mikola dat hij rond de protesten in Oekraïne een omslag heeft waargenomen. “Traditioneel gingen mensen uit Oost-Oekraïne naar de Russisch-orthodoxe kerk, maar tijdens de paasliturgie op 11 april waren velen van hen hier. In Rijswijk hebben we nu ongeveer honderd mensen voor de zondagse liturgie en met Pasen waren er tussen de twee- en driehonderd gelovigen aanwezig.” Ondanks die toeloop is het parochieleven nog niet sterk ontwikkeld, nuanceert priester Mikola, die echter aangeeft dat bisschop Boris plannen heeft met Nederland.  ◆ frans hoppenbrouwers Frans Hoppenbrouwers is kerkhistoricus en programma- en projectenmedewerker van de stichting Communicantes te Tilburg. Volgens haar verblijven er nu zeker vijf- tot zesduizend Oekraïners in Nederland. De opstand tegen de regering van de corrupte president Janoekovitsj en de daarop volgende internationale crisis creëerden het juiste momentum om mensen dichter bij elkaar te brengen. Het initiatief voor de Oekraïense parochies, om te beginnen, lag dus bij de gelovigen zelf. “De Oekraïners die hier wonen, gingen meestal naar Antwerpen of naar Brussel om een kerkfeest bij te wonen, maar bezochten gewoonlijk de Russischorthodoxe of Byzantijnse kerk in Den Haag. We zijn in actie gekomen met de protesten tegen Janoekovitsj en hebben elkaar beter leren kennen. Toen zijn enkele vrouwen naar België gegaan om te kijken of een priester van daar naar Nederland wilde komen om voortaan de liturgie te vieren.” Ze geeft aan: “Het was inderdaad mede een protest tegen de Russisch-orthodoxe kerk van het patriarchaat van Moskou.” “De opstand tegen de regering en de daarop volgende internationale crisis brachten mensen dichter bij elkaar.”

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=