Pagina 8 - Overig

Basis HTML versie

Europa. Eerst schets ik in vogelvlucht 
hoe Europa aan bod kwam op de 
Assemblee en ik besluit dit 
caleidoscopische resumé met wat korte 
persoonlijke kanttekeningen. 
Het eerste deel bestaat uit drie 
elementen: 
a) Wat werd er over Europa gezegd in 
de vele lezingen? 
b) door de aanwezige Europese 
politici? 
c) wat meldt de Slotverklaring over 
Europa? 
A. De lezingen 
Ik wil beginnen met twee voor Europa 
gebruikte beelden aangereikt door de 
bisschoppen Pap en Chartres waarmee 
zij inhaakten op het thema Licht uit het 
motto van de Assemblee. 
Een van de laatste sprekers op de 
Assemblee was de calvinistische 
bisschop
Geza Pap
, kerkleider in de 
regio Transsylvanië. Pap stond stil bij 
de oude Semitische wortels van het 
woord Europa. Europa betekent ‘avond’ 
of ‘duisternis’. Europa als het duistere 
werelddeel dat volgens hem pas echt 
verlicht werd toen Paulus voet op 
Europese bodem zette.
Richard Chartres
, anglicaans bisschop 
van Londen hield het in een eerder 
vertoog in die week bij een actueel 
beeld vanuit de ruimte: Europa is ’s 
nachts een van de meest verlichte 
delen op aarde, die meteen haar 
welvaart verraadt en bij hem de vraag 
opriep wat de mensen op een dergelijk 
helder verlicht continent nog met het 
Licht van Christus moesten?
Kardinaal Peter Erdö
, de Hongaarse 
voorzitter van de CCEE, schetste aan 
het begin van de Assemblee het 
perspectief: het huidige Europa is niet 
langer het Europa van Basel en Graz, 
de twee vorige Assemblees. Nieuwe 
uitdagingen kwamen op ons af: het 
proces van globalisering op ons 
continent dat hand in hand gaat met 
mobiliteit van mensen en een niet altijd 
harmonieuze confrontatie tussen 
religies en culturen en waarop het 
vraagstuk van de (sociaaleconomische) 
rechtvaardigheid in het bijzonder nog 
niet is opgelost. Menselijke en 
christelijke waarden staan opnieuw 
voor een grote uitdaging. Europa lijkt 
enerzijds doelloos rond te drijven, het 
verliest zijn idealen en anderzijds ziet 
Erdö een groeiende behoefte, een 
zoektocht van Europa om zijn betekenis 
te vernieuwen waarbij de Europese