10
broederlijkheid. Hij stelde dat de
spirituele oecumene ligt hieraan ten
grondslag ligt.
Dr. Sam Kobia
(secretarisgeneraal
Wereldraad van Kerken) vloog over uit
Genève en maakte duidelijk dat de
Europese kerken al een aanzienlijke rol
hebben gespeeld in processen van
verzoening en het stimuleren van een
nauwere samenwerking in Europa. De
kerken van Europa moeten ook
spreken voor de miljoenen immigranten
uit de rest van de wereld die wonen en
werken in Europa. De kerken in andere
delen van de wereld staan ook klaar om
de kerken van Europa een helpende
hand te bieden als het gaat om
secularisatie, een fenomeen die daar
volgens hem nog niet diep zo is
geworteld.
De Orthodoxe
Metropoliet Anastasios
van Albanië/Tirana
zei dat onze positie
als kerken in het geseculariseerde
Europa niet een houding van conflict is,
maar als het delen van onze hoop met
hen die dat niet doen. We moeten geen
dominante positie voor de kerk in de
maatschappij als geheel zoeken. Wij,
Europeanen, kennen al veel welvaart,
maar we hebben ook onze
verantwoordelijkheid voor mensen in
andere continenten.
Zijn collega
Metropoliet Emmanuel van
Frankrijk
beschreef Europa als een
seculiere wereld die steeds minder
ruimte laat voor gelovigen, en die
probeert godsdienst buiten het
openbare leven te houden. We moeten
begrijpen dat de gevolgen van
secularisatie desastreus zijn voor alle
godsdiensten in Europa. Hij stelde een
‘Code van coexistentie’ voor, een
vreedzaam naast elkaar bestaan van
alle religies. Hij voegde er aan toe dat
dialoog onze grootste
verantwoordelijkheid is.
Gpakile Filemon
uit Guinee (Sint
Egidius Gemeenschap) keek met
Afrikaanse ogen naar zowel Europa als
zijn eigen continent en hij vroeg zich af:
Waar ligt Afrika voor Europa? Zo wees
hij o.a. op de paradox dat een reis van
Europa naar Afrika hooguit een halve
dag vergt, maar dat de omgekeerde
route soms maanden duurt. De
Afrikaanse jeugd ziet Europeanen
vooral als levend rondtrekkend geld en
Europese jongeren zien Afrikanen
louter als migranten en vluchtelingen.
Deze valse beelden houden Europa en
Afrika ver uiteen. Ooit was het grootste
geschenk van Europa aan Afrika het
Evangelie, maar nu ervaart Afrika dat