Overeen 2020-45

september 2020 4 • ste en laatste woord. Zijn voorzienig beleid omsluit het leven van ieder van ons en van heel deze schepping. Deze God wil ons als zijn bondgeno- ten. Wij worden uitgenodigd te leven in vriendschap met Hem. Wij zijn geroepen om uit het geloof van ons doopsel ook werkelijk hoopvol en liefdevol gestalte te geven. Wees verantwoordelijk De tijden zijn onzeker en veel tijd- genoten leven met onbehagen. Vóór het uitbreken van de coronacrisis, kende de wereld al genoeg andere zorgen op het terrein van energie, klimaat en ecologie. Heel gemak- kelijk kunnen wij cynisch worden en ons terugtrekken in ons eigen kleine, vaak comfortabele, wereldje. Christenen zouden anders moeten kiezen. Het kleine meisje van de hoop wil ieder van ons bij de hand nemen. De hoop wil ook mijn geloof en mijn liefde leiden en richting ge- ven. God geeft ons in Christus toe- komstperspectief. Wij hoeven de last van Kerk en wereld dus niet, als een soort Atlasfiguur, op onze nek te dragen. Toch heeft onze wereld wel Het onderwijs van Jezus vindt plaats met verhalen uit het alledaagse le- ven. Dat geldt ook voor de para- bel over de domme en verstandige bruidsmeisjes, dat in de Eucharistie op Willibrordzondag wordt gelezen. Het thema van Willibrordzondag 2020, Samen de Heer tegemoet, is aan deze parabel ontleend. De para- bel maakt duidelijk dat leerlingen van Jezus geroepen zijn te leven met toekomstverwachting. Wij worden uitgenodigd om waak- zaam en met verwachting te le- ven. De Bruidegom is op komst. Meer en meer wordt Christus de toekomst die ons wacht. Juist in onze rare én nare tijd kunnen wij uit die geloofsovertuiging moed en veerkracht putten. Leven in de mist Sinds het voorjaar is onze wereld in de greep van een onzichtbaar virus. De gevolgen zijn immens: medisch, sociaal en economisch. Voor de meeste mensen is het be- staan onzeker geworden. Wij va- ren in de mist en niemand weet precies wanneer er weer helder zicht komt. Onderhuids kennen velen van ons angst. Toch mag die onbestemde angst nooit het laat- ste woord hebben. Een christen is geroepen om een mens van hoop te zijn. De hoop vormt, samen met ge- loof en liefde, een van de drie god- delijke deugden. Het zijn houdingen die een gelovig mens van Godswege ontvangt. In de brief aan de Hebree- ën wordt de hoop een veilig en vast anker genoemd. Voor de schrijver van de brief is de hoop direct verbon- den met Jezus Christus. Het kleine meisje hoop Prachtig vind ik het gedicht van de Franse dichter Charles Péguy die spreekt over de hoop als het kleine meisje dat haar twee grote zussen, geloof en liefde, leidt en richting geeft. Hoop vormt een kostbaar maar ook kwetsbaar geschenk. Christelijke hoop is uiteindelijk gefundeerd in drie-ene God zelf. Hij heeft het eer- De hoop levend houden Leven vanuit verwachting intens behoefte aan inspirerend lei- derschap. Wij mogen dankbaar zijn voor het morele en geestelijk leider- schap van onze goede paus Francis- cus. Binnen, maar ook ver buiten de Kerk, wordt zijn inzet als de actue- le Petrus enorm gewaardeerd. Juist nu hebben wij ook behoefte aan een geloofwaardige overheid, gewe- tensvolle ondernemers en veel burgers die de plichten van hun burgerschap serieus nemen. In onderlinge verbondenheid en sa- menwerking kunnen wij de pro- blemen van onze tijd onder ogen zien en zoeken naar oplossingen. De coronapandemie heeft ons met neus op de feiten gedrukt. Met al onze wetenschappelij- ke en technische vaardigheden, waarvoor wij overigens dankbaar mogen zijn, blijven wij kwetsba- re en sterfelijke mensen. Maar als vrienden en vriendinnen van Christus hebben van God ook een grote verantwoordelijkheid gekregen. In alle nuchterheid en met besef van onze menselijke gebrokenheid kunnen wij, aan- geraakt door Gods Geest, de han- den uit de mouwen steken. Van- uit het vertrouwen dat God zelf zal zorgen voor de voltooiing. Godsvertrouwen De verstandige bruidsmeisjes in de parabel hadden extra olie meege- nomen. Ik zie die olie als een meta- foor voor hoopvol geloof en leven met Godsvertrouwen. Christus, onze Bruidegom, komt onverwacht. Hij komt zeker maar Hij komt op zijn tijd. Wij weten immers dag noch uur. Laten wij dan de ons geschon- ken tijd niet verspillen. Integendeel, laten wij hoopvol leven iedere dag die wij uit de hand van de goede God ontvangen. God heeft ons aan elkaar toevertrouwd. In onderlinge verbon- denheid leven wij Gods toekomst hoopvol tegemoet. £ Mgr. Dr. Gerard De Korte is bisschop van ’s-Hertogenbosch door Mgr. dr. Gerard de Korte